Undarlegar hugmyndir

Er maðurinn veruleikafirrtur? Það sér hver maður að mótmæli eru ekki að þróast í friðsamari átt. Sennilega munu þau gera það um leið og einhver embættismaður eða ráðherra verður látinn taka pokann sinn og/eða að boðað verður til kosninga. En á meðan mikilvægum upplýsingum er haldið leyndum og ráðamenn viðhafa slímsetur í sínum stólum í óþökk þjóðarinnar, þá munu átökin bara harðna.

Ég held að m.a.s. Geir Jón hljóti að vera meðvitaður um það.

Á ekki von á byltingu

Alhliða aðgerðir 1. des

Davíð Oddsson forfallaðist. Enn er mikilvægum upplýsingum haldið leyndum fyrir þjóðinni og ekkert hefur heyrst um það hvernig eigi að greiða upp þau lán sem nú er verið að taka án samþykkis þjóðarinnar. Þann 1. desember fögnum við sjálfstæði okkar sem þjóðar, sjálfstæði sem nú er í bráðri hættu.

Við sem metum sjálfstæði okkar mikils, nú rísum við upp og grípum til alhliða aðgerða þann. 1. desember.
-Við mætum ekki til vinnu.
-Við borgum ekki af lánum hjá ríki og bönkum.
-Við komum saman við Stjórnarráðið og krefjumst þess að þeir sem bera ábyrgð á ástandinu víki.
-Við förum þaðan í Seðlabankann og skorum á Davíð að segja af sér.
-Ef það dugar ekki til þá berum við hann út -öðrum til varnaðar.

Við höldum ekki sjálfstæði okkar með því að taka fleiri lán í von um að ‘þetta reddist’. Við þurfum raunhæfa áætlun.

mbl.is Davíð frestar komu sinni

Hvernig eigum við að borga lánin?

Nú á að bjarga hagkerfinu með því að taka lán en því er ósvarað hvernig við eigum að greiða aftur lán upp á hundruð milljarða. Við vitum að þeir sem mest skulda munu ekki borga, því fyrirtækin þeirra voru bara loftbólur, leikur að tölum, en eru í raun verðlaus.

Hvar á að skera niður? Getum við búist við endalausum ‘hagræðingum’ í heilbrigðisþjónustu, menntakerfinu og félagslegri þjónustu? Hvaða atvinnubótavinnu verður okkur boðið upp á þegar verðlag er orðið svo hátt að fyrirtæki fara unnvörpum á hausinn? Hvernig á að ná hærri vöxtum út úr fólki sem er búið að missa vinnuna og er þegar með hærri greiðslubyrði en það ræður við? Hvaða ríki er líklegast til að hernema okkur (allavega viðskiptalega) þegar kemur í ljós að við getum ekki borgað?

Af hverju komast ráðamenn upp með að hegða sér eins og hinn íslenski meðaljón gerir þegar hann verður blankur, að taka bara lán sem hann getur ekki endurgreitt og ímynda sér að það ‘reddist’? Erum við virkilega svo gegnsýrð af þessum hugsunarhætti að við umberum ríkisstjórninni hann gagnrýnislaust?

Uppeldið

Reiður maður: Svo læturðu strákinn draga þig með sér í þessa vitleysu.
Móðir Byltingarinnar: Það er nú reyndar ég sem er mamman hérna.
Reiður maður: Ég held að þú ættir þá að reyna ala þennan son þinn betur upp.
Móðir Byltingarinnar: Nú? Setti hann bífurnar upp á borð? Já það er satt, þótt hann sé pólitískt séð vel heppnaður þá hefur mér ekki tekist að kenna honum umgengnisreglur.
Reiður maður: Þú veist vel hvað ég er að tala um. Svona fyrir utan það að þetta kann ekki einu sinni að þrífa sig.
Móðir Byltingarinnar: Þessi er minn elskaði sonur sem ég hef velþóknun á.

Hann frussaði eitthvað sem er ekki birtingarhæft og lagði svo á.