Einar Karl Friðriksson svarar pistli mínum „Að stjórna stelpum“ með færslu sem á að vera paródía. Halda áfram að lesa
Að taka afstöðu
Uppskrift að áburði:
Finnum gamlan, botnfallinn skít. Hrærum rækilega upp í honum og dreifum soranum sem víðast svo öruggt sé að drullan lendi í sem flestum hálfgrónum sárum.
Jafnvel þótt útilokað sé að eyða leðjunni og eina leiðin til að hreinsa vatnið sé sú að leyfa henni að setjast, höldum þá áfram að hræra upp í skítnum. Berum svo mykjuna á túnið. Halda áfram að lesa
Að taka afstöðu
Uppskrift að áburði:
Finnum gamlan, botnfallinn skít. Hrærum rækilega upp í honum og dreifum soranum sem víðast svo öruggt sé að drullan lendi í sem flestum hálfgrónum sárum.
Jafnvel þótt útilokað sé að eyða leðjunni og eina leiðin til að hreinsa vatnið sé sú að leyfa henni að setjast, höldum þá áfram að hræra upp í skítnum. Berum svo mykjuna á túnið. Þannig grænkar beitiland sorpblaðamennskunnar.
Halda áfram að lesa
Kynjuð meðvitund um lýðræðishlutverk líffæra
Halla Gunnarsdóttir, aðstoðarráðherra, næstæðsti maður innanríkismála á Íslandi hefur fjallað nokkuð um skoðanir sínar á staðgöngumæðrun. Hún er mótfallin staðgöngumæðrun enda þótt allar marktækar rannsóknir á Vesturlöndum sýni að allt sem andstæðingar staðgöngumæðrunar halda fram um nauðung og hörmungar tengdar henni er goðsögn ein. Halda áfram að lesa
Klámvæðing til forna
https://www.facebook.com/eva.hauksdottir.norn.is/posts/116047268524900
Svar til Maríu Lilju
Þessi grein eftir Maríu Lilju Þrastardóttur er enn eitt dæmið um þá sjúklegu pólariseringu sem einkennir alla umræðu um kynferðisbrotamál.
Þeir sem ekki vilja taka upp öfuga sönnunarbyrði eru þar með að:
a) gera lítið úr kynferðisbrotum (sem í öllum tilvikum jafngilda „sálarmorði“)
b) halda því fram að konan sé að ljúga
c) halda því fram að konan sé drusla
d) halda því fram að fórnarlambið beri ábyrgð á glæpnum (enda þótt viðkomandi eigi líka að hafa afneitað möguleikanum á því að glæpurinn hafi átt sér stað.)
Möguleikinn á því að andstæðingar öfugrar sönnunabyrði viðurkenni einfaldlega að til séu mál sem réttarkerfið ræður ekki við, jafnvel mál sem nákomnir treysta sér ekki til að taka afstöðu til, er ekki inni í myndinni.
Nokkrar spurningar til þín María Lilja:
-Geturðu bent á áreiðanleg gögn sem renna stoðum undir þá kenningu að tilhæfulausar og rangar ásakanir í kynferðisbrotamálum séu ekki fleiri en í öðrum málaflokkum?
-Þú veist væntanlega að fjölmörg dæmi eru um að fólk hafi setið í fangelsi, jafnvel verið tekið af lífi saklaust, jafnvel þótt sönnunarbyrðin hafi verið hjá dómsvaldinu. Telur þú líklegt að þeim sem dæmdir eru saklausir muni fjölga ef tekin verður upp öfug sönnunarbyrði? Ef svarið er nei, á hverju byggðiru það mat? Ef svarið er já, finnst þér það í lagi?
-Myndir þú styðja frumvarp um öfuga sönnunarbyrði ef faðir þinn, bróðir, maki, sonur eða annar þér nákominn hefði orðið fyrir ásökun um kynferðisofbeldi og þú værir sannfærð um sakleysi hans?
-Eða er kannski karlmaður sem er saklaus af kynferðisofbeldi einfaldlega ekki til?
Að lokum; þú póstar þessum pistli á facebook með athugasemd um að hann eigi „… óhugnalega mikið við í umræðu dagsins í dag!“ Áttu við að þú sjáir ekki eðlismun á dónalegum bréfaskrifum og refsiverðum kynferðisglæp?
Meira öskudagsklám
Bara svo það sé á hreinu: Ég er ekki að mæla með sokkaböndum og korseletti á 10 ára eða að segja að enginn hafi nokkurntíma markaðssett óviðeigandi leikföng eða grímubúninga fyrir börn. Mér finnst hinsvegar meira í ætt við paranoju en skynsemi að sjá klám í blómálfabúningi, skvísufötum og öllu þar á milli. Það er hægt að sjá klám í öllu. Ef maður endilega vill.