Frumvarp um öfuga sönnunarbyrði er þegar komið fram
Þegar ég byrjaði á þessari pistlaröð, hafði ég áhyggjur af því að Íslendingar myndu smásaman fikra sig í sömu átt og Bretar, og að lokum snúa sönnunarbyrðinni við. En ég vissi ekki þá hversu langt þetta er gengið. Sjáið þetta. Sjáið hvað er að gerast. Halda áfram að lesa
Klámsjúkir múslímar á mótorhjólum
Ofbeldi eykst og eykst og eykst. Sérstaklega kynferðisofbeldi. Menn greinir reyndar á um hvort það sé mótorhjólaklúbbum, klámvæðingunni eða muslimum að kenna en aukningin er staðreynd, heimur versnandi fer og æskunni hnignar. Halda áfram að lesa
Gætum þess að viðurkenna aldrei að kona geti sagt ósatt
Fyrsti pistilinn í þessari röð kallaði fram verulega afhjúpandi viðbrögð þeirra sem leynt og ljóst vilja slaka á sönnunarkröfum í kynferðisbrotamálum (enda þótt þeir/þær viðurkenni það ekki í orði.) Í þessari grein ætla ég að rýna betur í eftirfarandi staðhæfingu sem kom fram í ýmsum tilbrigðum sem svar við fyrsta pistlinum: Halda áfram að lesa
Ofurstirni skeit næstum á sig
Ofurstirni segir frá því á fésbókarsíðu sinni í dag að því hafi orðið brátt í brók eftir röð einkennilegra óhappa sem víst má telja að séu runnin undan rifjum ríkisstjórnarinnar.
Ekkert smá súrt sem gerðist fyrir mig í gær. Ég fór út í sjoppu til að kaupa happaþrennu. Á leiðinni yfir götuna var næstum keyrt mig niður. Þegar ég kom heim, fattaði ég að ég hafði læst mig úti. Það eru sko tvær dyr á húsinu og ég ætlaði að gá hvort dyrin fyrir bak við hús var hægt að opna. Það var líka læst en mér tókst að skríða inn um rúðuna. Þá fattaði ég að ég var búinn að fá magapest með 39 kommu hita en sem betur fer komst ég á hásætið áður en það varð stórslys.
Er karllægni réttarkerfisins stórt vandamál?
Ég get vel skilið þá sem afneita hættunni á því að sönnunarbyrði í kynferðisbrotamálum verði færð yfir á sakborning. Mér finnst erfiðara að skilja þá sem gera sér grein fyrir hættunni en finnst bara allt í lagi að taka áhættu á að saklausir menn séu dæmdir. Auðvitað reyna þeir sem eru fylgjandi öfugri sönnunarbyrði að gera lítið úr hættunni með innistæðulitlum fullyrðingum, t.d. þessari:
Áfallastreituröskun sannar ekki kynferðisbrot
Þeir sem gagnrýndu fyrsta pistil minn í þessari röð, hafa ýmist afneitað því að nokkur hætta sé á að Íslendingar færi sönnunarbyrðina yfir á sakborning, eða borið því við að þær aðferðir sem verið er að innleiða í því skyni, séu eðillegar og sjálfsagðar. Halda áfram að lesa