Nælonsokkur og riðlirí

Á venjulegu kvöldi vill bera við að Þokki leiti inn í eldhús, á hröðum flótta undan girndaraugnaráði vergjarnra kvenna -og þegar verst lætur hreinni og klárri áreitni. Að lokum var hann orðinn svo leiður á þessu að hann ákvað að mæta í nælonsokkum í von um að lostabríminn rénaði dálítið svo hann fengi vinnufrið. En þá tók ekki skárra við. Nú hefur hann ekki undan að bíta af sér káfsækna karla. Halda áfram að lesa

Kynferðisleg áreitni á vinnustað

Í kvöld bar svo við að Kynþokkaknippið neyddist til að flýja kynferðislega áreitni eins fastagestanna. Viðkomandi sorapoki er nýbúi, nánar tiltekið Tailendingur, kvenkyns að sjálfsögðu (því þótt vissulega megi finna illa skeindar sóðajússur, bornar og barnfæddar á Fróni, eru fáar þeirra svo herfilegar að þurfi að flytja inn útlendinga til að sinna þeim). Kvensnipt þessi hefur að mér skilst stefnt að því um nokkurt skeið að táldraga kynþokkaknippið. Lái henni hver sem vill en halló, maðurinn er frátekinn. Halda áfram að lesa

Hringur?

Ég sakna húsasmiðsins svo mikið. Held að það lagist ekki fyrr en ég kynnist einhverjum. Horfi í kringum mig en ég fer ekkert nema í vinnuna og það eru engir karlmenn. Allavega ekki á lausu. Eða allavega enginn sem ég gæti hugsanlega orðið hrinfin af. Nema sá kynþokkafulli. Halda áfram að lesa