Í upphafi var orðið

og orðið var Gvuð.

Og Gvuð var gjörsamlega að kafna úr stjórnsemi og frekju og setti þessvegna reglur um allan andskotann. Sumar reglurnar skrifaði hann á leirtöflur en þetta var fyrir tíma lyklaborðsins og hann varð fljótt svo þreyttur á að krafsa í leirinn að hann ákvað bara að hafa flestar reglurnar óskráðar. Halda áfram að lesa

Rótin

Vinur minn Mammón er tíður gestur í Nornabúðinni þessa dagana. Návist hans gleður mig svo ákaflega að ég finn ekki einusinni hjá mér sérstaka hvöt til að hafa vit fyrir verslunaróðum viðskiptavinum. Ég hef iðulega klúðrað góðri sölu með því að benda viðkomandi á að val hans/hennar sé ekki sérlega skynsamlegt en jólunarröskun landans og hagsmunir mínir fara saman og hagsmunir eru sterkari en siðgæði, lets feis itt.

Og þannig verður kapítalisti til.

 

Inn fyrir skelina

Maðurinn sem er með sprungu í skelinni kom í morgunkaffi.

-Má ég kalla þig pabba? sagði Andlit byltingarinnar þegar hann kom fram á nærbuxunum og slengdi hrömmunum utan um hann. Það er von. Við höfum reyndar ekki einu sinni prófað að kyssast en strákarnir eru ekkert vanir því að ég kynni þá fyrir þeim sem ég er skotin í fyrr en korter í sambúð. Halda áfram að lesa

Jólaklám

Mér finnst alveg fínt að hafa jól, sérstaklega ef maður fær jólafrí. Það er jólaklámið sem ég þoli ekki. Endalaus geðbólga í tvo mánuði yfir hlutum sem skipta ekki máli. Ég er ekkert farin að jóla ennþá en ég ætla að jóla smávegis í næstu viku. Ef ég verð í stuði til þess. Að elska jólin er nefnilega ekki það sama og að runka sér í hel yfir þeim. Halda áfram að lesa