Bruggarinn fer ekki að sofa þegar hann kemur seint heim. Hann sest við litla hvíta eldhússborðið sitt og fær sér kókópuffs. Ekki af því að honum þyki það sérstaklega gott heldur af því að það er fljótlegt og hann er einhvernveginn vanur því. Það eru óhreinir kókópuffsdiskar í vaskinum. Halda áfram að lesa
Ég velti því oft fyrir mér hvað Vínveitan geri á daginn. Það er svo skrýtið en ég sé hana alltaf fyrir mér í freyðibaði. Svona eins og í alvöru sápuóperu, með rosalega mikilli froðu þannig að viðbeinin sjást og axlirnar. Það gerir hana sexý en samt ekki klámfengna. Halda áfram að lesa
Þegar Þokki kemur heim til sín er konan hans vakandi, börnin sofnuð og allt í drasli. Það er kennaraverkfall og börnin hafa búið til hús úr sófapúðunum og farið með poppkorn inn í stofu. Halda áfram að lesa
Sá geðþekki gengur um eins og tillitssemin holdtekin. Hann læðist inn, ofur varlega til að vekja engan. Kannski býr hann í blokk og þá gætir hann þess að leggja útihurðina varlega að stöfum. Þegar hann kemur inn til sín fer hann inn í barnaherbergið og horfir á börnin sín sofa. Það er svona tilfiningaþrungið andartak en samt ekki væmið. Svona sena sem maður getur alltaf horft á aftur, þótt það sé í sápuóperu. Halda áfram að lesa
Pólína sest við tölvuna í setustofunni og skrifar systur sinni>
Mér líður ekki beinlínis illa, þannig séð. Launin eru hærri en heima en allt virðist bara vera svo miklu miklu dýrara að stundum efast ég um að þetta borgi sig. Ég nefndi það einu sinni við fólkið sem vinnur með mér. Þau urðu mjög hissa og sögðu að ég gæti áreiðanlega fengið fleiri vaktir ef ég væri blönk. Það er einhvernveginn svarið við öllu hér. Bara vinna af sér rassgatið og þá verður allt í fína. Halda áfram að lesa
Keikó þrammar út um bakdyr veitingahússins, syngjandi kátur og minnir helst á stóran, glaðan bangsa. Hann kemur snemma heim og skverar kærustuna með sama fyrirgangi og allt annað sem hann kemur nálægt. Svo steikir hann hamborgara og treður honum í sig í hendingskasti. Halda áfram að lesa
Mér finnst eitthvað notalegt við að hafa heimagang í eldhúsinu. Þ.e.a.s. einn heimagang, Ég þyldi ekki að hafa margt óviðkomandi fólk yfir mér en það gleður mig alltaf svolítið að sjá fastagestinn, jafnvel þótt ættfræðiárátta hans fari í taugarnar á mér. Halda áfram að lesa