Mér skilst að klofháratæting sé einkar andfeminiskur verknaður. Svona eitthvað í líkingu við að reyra fætur ómálga barna. Með því að fjarlægja kynhár séu konur að reyna að líkjast smástelpum en það ku víst verka einkar vel á karlpeninginn. Líklega er hrifning mín á skegglausum körlum á sama hátt merki um dulvitaða barnagirnd. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir merki: femínasnar
Er klofið á mér vísun í barnaklám?
Þegar almenningur vaknar til vitundar um skaðleg skilaboð fjölmiðla, er jafnan stutt í móðursýkina. Í gærkvöld hitti ég nokkrar ágætar konur á kaffihúsi og haldið ekki að klámvæðingin ógurlega hafi borist í tal. Við vorum allar sammála um að barnaklám væri ógeðfelld hugmynd en hinsvegar sýndist sitt hverri um hvað ætti að skilgreinast sem barnaklám. Af öllum þeim staðhæfingum sem komu fram um klám og kynlífsvæðingu, dreg þó mest í efa þá athyglisverðu hugmynd að það sé „vísun í barnaklám“ að fjarlægja kynhár.
Fermingarklám
Skilaboð klámframleiðenda til ungra stúlkna:
-Ef þú ert flott og vilt fá staðfest að þú sért sexý, skaltu brosa þegar þér er boðið að koka sköndul á stærð við ljósastaur, láta herskara ljótra karla riðlast á þér, beygja þig fram og biðja um meira.
-Ef þú ert ekki flott en vilt gjarnan vera sexý samt, skaltu brosa þegar þér er boðið að koka sköndul á stærð við ljósastaur, láta herskara ljótra karla riðlast á þér, beygja þig fram og biðja um meira.
-Kynþokkafullar konur eru til í ALLT, ALLTAF með ÖLLUM:
Klám er: „það sem ég vil ekki sjá“
Ég rakst á hreint út sagt stórkostlega skilgreiningu á klámi á vefsíðu Kristínar Tómasdóttur.
“Klám eru athafnir sem þú myndir ekki vilja vita af né sjá dóttur þína, systur eða sambærileg skyldmenni í.” Halda áfram að lesa