Held ég sé að koma niður af þessu vellíðunarflippi sem ég hef verið á undanfarið. Ekki svo að skilja að mér líði neitt illa. Meira svona hlutlaust. Eða frekar svona eins og ponkulítið eirðarleysi sé að byrja að springa út innra með mér. Mér leiðist eitthvað svo og skýringin er ekki sú að mig vanti félagsskap eða hafi ekkert að gera. Mig langar bara að hitta einhverja aðra en þá sem eru í boði og gera eitthvað annað en það sem liggur beinast við. Veit samt ekki hvað. Svo langar mig í phenylethilamin, heilt kíló en vil samt ekki þurfa að gúlla í mig 10 kg af súkkulaði. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir flokkinn: Sápuópera
Skýrsla
Mig langar í hreindýr. Eyddi öllum morgninum í að þrífa en nú er ég líka búin að skila sameigninni og er laus við hana næstu 6 vikurnar. Þegar ég varð þrítug sagði ég að ég hefði sett mér það markmið að vinna engin heimilisstörf eftir fertugt, nema þá að elda þegar og ef mig sjálfa langaði til þess. Setti upp plan; ætlaði að eignast heimilistæki, eitt á ári, fyrst þurrkara og svo eitt af öðru og enda á heindýri.
Síðan hefur mest lítið gerst í þeim efnum. Hef ekki ekki einu sinni fjárfest í hrærivél. Ég er að hugsa um að breyta planinu, hlaupa yfir græjurnar og fara beint í hreindýrið. Vera búin að fá mér hreindýr áður en ég þarf að sjá um sameignina næst.
Sá lokaæfinguna á Patataz í dag. Átti reyndar von á góðu þar sem Björn stórvinur minn og skrifnautur er annarsvegar en svo virðist sem allir aðrir sem koma að sýningunni séu líka hæfileikafólk svo útkoman er tvímælalaust þess virði að sjá hana tvisvar. Tók Kára minn með og við erum svo búin að hanga yfir kaffibolla síðan.
Bréf til Dramusar
Sæll Dramus
Ég á reyndar ekkert óuppgert við neinn en taldi nokkuð víst að Dramus væri „sumir“. Tek þessu sem yfirlýsingu um að svo sé ekki. Þar sem þú hefur ekki kynnt þig ætla ég ekki að biðjast forláts á þeim misskilningi en skal hugleiða möguleikann á því að yrkja eitthvað fallegra til þín þegar og ef þú stingur nefinu út úr skápnum.
Ólíkt töluðum orðum er hægt að breyta því sem maður skrifar inn á bloggið en ég ætla nú samt ekki að eyða síðustu færslu eða breyta henni. Ef ég gerði það stæðu skrif mín ekki undir nafninu sýndarveruleikaraunsæi.
Óður til Dramusar
Svara
Þetta eru í hjörðum þínar kýr og ær
að þekja með lambaspörðum eða dellu
hverja þá slóð sem hörð er fæti nær.
Saur hef ég vaðið áfram síðan þá
og samt hef ég út á hlaðið skóna borið
og hirði ekki um aðra, hvað þeir segja og sjá.
Og veðrið er blítt og þú ert engin þruma
og þessvegna hugsa sumir lítt um suma.
Memento eitt líf
Memento mori… sumt er bara ódauðlegt og sumir vita hvað ég við með því. (Sumir aðrir skilja það ekki -og munu aldrei skilja þótt þeir rembist við að leggja saman einn og einn.) Halda áfram að lesa
Pissssssssstill handa manninum sem skeit í bælið sitt
Sæll Skíthæll
(athugaðu að ég nota þetta ávarp ekki af léttúð)
Ég reikna ekki með að þú hafir lesið fornsögurnar (eða ef út í það er farið nokkuð menningarlegra en Hustler) en kannski þú ættir nú á gamals aldri að gerast svo metnaðarfullur að rýna ögn í þær og reyna að átta þig á því hversu miklum vinsældum svonefndir ójafnaðarmenn áttu að fagna til forna. Halda áfram að lesa
Rökfimi Pysjunnar
Þegar ég var lítil og vildi ekki makkarónugrautinn minn eða eitthvað álíka ógeð, var pabbi vanur að halda fyrirlestra um beinkröm og önnur einkenni næringarskorts og minna mig á svöngu börnin í Afríku. Ég sem var ekkert vannærð trúði svona passlega á að beinkröm stafaði af skorti á volgum spónamat með mjólkurskán fljótandi ofan á. Halda áfram að lesa