Sonur minn Byltingin er farinn út í víða veröld með nesti og nýja skó (í bókstaflegri merkingu) að leita sér frægðar og frama. Eða allavega reynslu og ævintýra. Sumir myndu segja að hann sé meðvitað að reyna að koma sér í vandræði. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir flokkinn: Sápuópera
Og dilla gervidindlum
Þegar ég er á djöfull-fyrirlít-ég-konseptið-stiginu (mér er alls ekkerti illa við karlmenn sem einstaklinga, það eru bara erkitýpurnar sem ég hef óttalegt ógeð á) skoða ég gjarnan prófíla á þeirri merku stefnumótasíðu einkamal.is, bara svona til að fá staðfestingu á þeim rétttrúnaði mínum að ég sé betur komin án eintaks af þessari merkilegu dýrategund. Í dag rakst ég á einn dásamlegan. Karl sem er að leita að konum sem vilja stofna með honum dildóklúbb sem myndi hittast einu sinni í viku eða mánuði. Halda áfram að lesa
Jólin búin
Á föstudaginn var ég svo veik að ég fór ekki í vinnu og hélt mig í bælinu mestan hluta dagsins. Það gerist ekki oft. Líklega var þetta hefnd örlaganna fyrir að fara lasin á tónleika en ég sé samt ekkert eftir því. Ef ég hefði samt sem áður verið svona slöpp hefði ég nagað handabökin inn í bein fyrir að hafa ekki farið. Halda áfram að lesa
Geðslega byrjar það
Ég hafði hugsað mér að hefja nýtt ár á miklu ofvirknikasti enda búina að hvíla mig meira en nóg. Ætaði að smíða 40 vansnema, lakka búðargólfið, búa til nýjan lager (allt mitt handverk seldist upp fyrir jól) breyta 2 kg af skvapi í vöðva og koma íbúðinni á sölu. Halda áfram að lesa
Hversvegna vilja konur endilega eignast maka?
Laga þá lufsulegu?
Einhleypar konur á mínum aldri eru ýmist í ástarsorg, að bíða eftir að draumaprinsinn sýni þeim áhuga eða komnar með krónískt ógeð á kalkyninu. Það heyrir til algerra undantekninga ef einhleyp kona er ekki að glíma við einhver strákaissjú og þær undantekningar eru skápalessur, báðar. Halda áfram að lesa
Bara að gera ykkur greiða
Vinkona mín átti einu sinni tengdamóður sem var mjög góð kona. Stundum of góð. Allavega áttaði vinkona mín sig á því hvað blessaðri konunni hlaut að líða illa í góðmennsku sinni, þegar barn sem hún þekkti ekki og hafði aldrei séð, hringdi í hana og þakkaði fyrir fermingargjöfina. Vinkona mín kom af fjöllum. Þetta var frænka mannsins hennar, hann hafði ekki séð hana síðan hún ver tveggja ára og vinkona mín aldrei. Þeim var boðið í fermingarveisluna hennar úti á landi. Hvorugt þeirra taldi þennan útskriftardag ókunnugrar telpu úr Þjóðkirkjunni, nógu mikilvægan til að taka þriggja daga frí og útvega gistingu úti í hundsrassi og auk þess voru þau frekar blönk. Þau ákváðu að senda skeyti og láta þar við sitja. Halda áfram að lesa