Sérfræðiálit

Hér í hamingjukoti er debat í gangi.

Munu fjölmiðlar draga fram hagfræðinga og aðra „sérfræðinga“ til álitsgjafar á Icesave dómnum og munu nefndir fræðingar „túlka“ niðurstöðuna, eða er þetta of augljóst og einfalt til að fjölmiðar geri sig að fíflum með því að leita til álitsgjafa og álitsgjafar geri sig að fíflum með því að svara?

 

Uppfært:

https://www.facebook.com/eva.hauksdottir.norn.is/posts/539728386045171

Lögmundur og Langholtsskóli

215a4d49b3dd8e32a338b3e66e466f9b

Í Silfrinu í dag kveinaði innanríkisráðherra um að almenningur í landinu væri að beita hann „þöggun“ í Klámstofumálinu. Þeir sem leggjast gegn ritskoðun eru að hans sögn í „hagsmunagæslu fyrir klámiðnaðinn“. Lögmundur heldur væntanlega að þetta snúist um umhyggju okkar fyrir klámframleiðendum. Að sami hópur tæki því þegjandi ef ætti að banna efni sem sýnir óæskilegar stjórnmálaskoðanir eða niðurlægjandi húmor. Halda áfram að lesa

Uns sekt er sönnuð …

Nú þegar þolendurnir hafa fengið bætur á þeirri forsendu að það sé hafið yfir vafa að brotin hafi átt sér stað og það hefur verið staðfest í fjölmiðlum að fyrir liggi skrifleg viðurkenning frá Gísla sjálfum, kemur fram krafa um að þolendur og blaðamenn verði beðnir afsökunar.

Það er virkilega ömurlegt ef fórnarlömbin hafa verið lögð í einelti og vitanlega ættu þeir sem það hafa gert að viðurkenna að þeir hafi komið illa fram. En það réttlætir ekkert þessa umfjöllun DV á sínum tíma eða önnur mál þar sem fólk hefur verið stimplað glæpamenn án þess að málin hafi farið fyrir dóm. Fyrir skömmu benti ég á eitt slíkt mál sem einmitt er á ábyrgð DV

Konan á heilsugæslugæslustöðinni

Ég átti erindi á heilsugæslustöðina í gær. Mér var sagt að það yrði dálítil bið þar til ég kæmist að, svo ég fann mér tímarit til að skoða. Ég var ekki fyrr sest en eldri kona sem sat þar bryddaði upp á samræðum. Hún sagði mér alla sína sjúkdómasögu, söguna af því þegar gleraugunum hennar var stolið og ýmislegt af  fjölskyldu sinni og vinum. Ég brosti kurteislega og í hvert sinn sem hún þagnaði opnaði ég blaðið og vonaði að hún áttaði sig á að ég vildi frekar lesa. Hún hélt bara áfram að tala og ég kunni ekki við annað en að sýna því áhuga.

Loks kom læknirinn fram og kallaði á mig. Konan var þannig staðsett að hún sást ekki frá dyrunum. Þegar ég stóð upp bað hún mig að nefna það ekki við lækninn að hún væri þarna því þá yrði henni hent út. „Ég kem hingað til að spjalla við fólk þegar mér leiðist en þau segja að ég megi ekki koma hingað nema panta tíma fyrst,“ sagði hún.