Á þeim tíma var margt öðruvísi, eiginlega allt. Nema sumt. Það breytist ekki.
-Það er svo skrýtið að dauðinn er það skiljanlegasta af þessu öllu, sagði ég við Carmen og heyrði að enskan mín var farin að smitast af spænska hreimnum hennar. Sagði henni svo að þótt hann væri dáinn væri ég í rauninni ekkert sorgmæddari en ég hafði orðið í öll skiptin sem við slitum sambandinu og að ég hefði dálítið samviskubit vegna þess. Halda áfram að lesa
Anna.is bauð mér í mat. Kjúkling að hætti Langa Sleða. Við sátum að sumbli fram á nótt og tókst, með því að halda okkur stíft við efnið og hvetja hvor aðra til dáða, að ljúka hálfri raunvínsflösku. Halda áfram að lesa
Og eftir öll þessi ár hef ég ekki hugmyndaflug til að velja handa honum gjöf sem segir eitthvað sem skiptir máli. Halda áfram að lesa
Það var eitthvað við snertinguna, fingurgómum strokið eftir hnakkanum upp í hársrætur; ég tók þétt um hönd hans.
-Þetta máttu ekki gera, sagði ég.
-Hvað þá?
-Snerta mig á þennan hátt. Svona snertast bara elskendur. Halda áfram að lesa
-Var gaman hjá Tannlækninum? spurði Spúnkhildur.
Ég er blessunarlega laus við tannlæknafóbíu en þótt Tannsteinn sé í senn hraðvirkur, vandvirkur og nærgætinn, hef ég aldrei tengt þessar stundir í stólnum hjá honum við sérstaka skemmtan. þekki heldur engan annan sem myndi spyrja svona. Halda áfram að lesa
Þegar ég kom frá Tannsteini stóð Fjölvitinn á miðju búðargólfinu og fræddi Spúnkhildi á dásemdum stærðfræðinnar og fjölda dropanna í sjónum. Fór mikinn. Ég reyndi að láta lítið fyrir mér fara en hann tók nú samt eftir mér og krafðist þess að fá að fremja á mér skyndiheilun. Lagði svo yfir mig hendur og opnaði fyrir mér fjórðu víddina. Halda áfram að lesa
Ég hef ekki séð margar leiksýningar sem væri ekki hægt að setja eitthvað út á en þótt ég geti verið mjög dómhörð gagnvart skáldsögum finn ég sjaldan löngun til að benda á það sem betur mætti fara í leikhúsi. Ætla því ekki að tíunda það sem ég hefði viljað sjá Borgarleikhúsið gera á annan hátt í uppsetningu sinni á Sölku Völku, bara benda öllum leikhússunnendum og Halldórsunnendum á að mæta. Halda áfram að lesa