Nokkrum klukkutímum fyrir ögurstund kom í ljós að unnusta Byltingarinnar kemst ekki með okkur í leikhúsið. Ég ætlaði að taka Leónóru með í staðinn en hún er þá hjá ömmu sinni í sveitinni. Svona uppákomur gefa manni alveg nýja sýn á kunningjahópinn. Í gærkvöld og í morgun er ég búin að átta mig á því að mínir vinir og kunningjar eru: Halda áfram að lesa
Greinasafn eftir:
Nostalgía
Ég sakna hans ekki.
En samt sem áður er hann eini maðurinn sem ég hef kynnst sem vaknaði kl. 7:30 á sunnudagsmorgni og fór fram úr rúminu til að gera eitthvað.
-Hvert ert þú að reyna að laumast? Ætlarðu að fara á fætur án mín?
-Ég ætla að pissa án þín ef þér er sama.
-Komdu svo aftur.
-Nei, komdu frekar á fætur. Ég er með nýtt lag, þú þarft að skrifa texta fyrir mig.
-Svo förum við og tínum krækling. Eða skoðum eyðibýli.
-Hvortveggja! Og ég festi upp hillurnar og svo höldum við matarboð í kvöld.
-Komumst við yfir það?
-Já og ef þú kemur þér fram úr fyrir 8 getum við slappað af líka.
Af hverju í fjandanum þurfti hann að reynast sami andskotans drullusokkurinn og allir hinir?
Gólfliggjandi barátta
Haukur lýsir aðgerðum umhverfisverndarsinna, á skrifstofu Alcoa í gær og viðbrögðum lögreglu, á Fréttavakt nfs í morgun.
Ofbeldismenn
Byltingin er með áverka eftir lögregluþjón. Ég er stolt af því.
Í sjónvarpinu sagði fulltrúi lögreglu að aðferðir þeirra væru ekki réttar. Fulltrúi Alcoa sagði að sjálfsagt væri að ungt fólk nýtti sér rétt sinn til að láta í sér heyra. Þau ættu bara að gera það utan dyra svo þeir sem mótmælin beinast að þyrftu ekki að heyra þau.
Mótmæli sem ekki valda truflun heyrast ekki og ég hef aldrei heyrt um rétta mótmælaaðferð sem skilar árangri.
Mér finnst frábært að sérsveitin skuli hafa vera send á þessa unglinga. Það sýnir bara að loksins eru menn farnir að taka mótmæli þeirra alvarlega.
Ef píkan á þér gæti talað
Ef píkan á þér gæti talað, hvað myndi hún þá segja?
Láttu mig í friði, missti ég út úr mér upphátt. Röddin sem las spurninguna hljómaði ekki eins og einhver sem píkan á mér væri til í að halda uppi samræðum við. Það var samt ekki fyrr en Siv Friðleifsdóttir sagði sleiktu mig, sem ég tók fyrir eyrun.
Myndræn hugsun er ekki mín sterka hlið. Ég heyri sögur. Ég heyri samræður persóna en sé þær ekki fyrir mér nema sem útlínur og skugga. Þessvegna vil ég helst sjá kvikmyndir byggðar á sögunni áður en ég les bókina. Stundum set ég andlit einhverra leikara á sögupersónur.
Þegar Siv Friðleifsdóttir segir sleiktu mig, og ég horfi á andlit hennar í sjónvarpinu, finn ég aðkenningu að mynd, sem tepran í mér ræður ekki almennilega við. Ósjálfráð viðbrögð mín eru þau að grípa fyrir eyrun. Ekki augun.
Tepran í mér er ekki sérlega rökvís.
Persónuleikapróf
Viðbrögð við einföldum spurningum um aðstæður sem aldrei koma upp, segja manni allt sem maður þarf að vita um fólk.
Hvort myndir þú velja;
-að losna við allar skuldirnar þínar og fá 100 milljónir skattfrjálsar að auki, eða
-að losna við allar skuldirnar þínar og fá 1000 milljónir skattfrjálsar að auki. Halda áfram að lesa
Kornið sem fyllti mælinn
Þórfreður hefur um nokkra hríð hulið ljós sitt undir mælikeri en veltir nú vöngum yfir orðatiltækinu um kornið sem fyllir mælinn.
Líkingin er reyndar gegnsæ. Kornmælir var notaður til að meta magn korns, á sama hátt og desilítramál í dag. Kornið sem fyllir mælinn er þá smáatriðið sem veldur því að nú er mælirinn fullur.
Þórfreður segir sína mæla eingöngu fyllta dropum og veltir fyrir sér hverskonar korn séu í mínum mælum.
Í mínum mæli eru fyrst og fremst sannleikskorn. Ekki er ólíklegt að kornmælirinn eða annað sambærilegt verkfæri hafi verið notað til að mæla vökva en mig rennir í grun að dropar þeir sem fylla mæli Þórfreðar, séu þeir hinir sömu dropar og gjarnan hola harðan stein.