Af og til fæ ég þá spurningu frá kvenhyggjusinnum, hvernig ég viti eiginlega hvað feministar séu að hugsa. Þessar spurningar koma í kjölfar umræðna þar sem ég tala um að dólgafeminismi einkennist af pólitískum rétttrúnaði* og snúist að verulegu leyti um eftirtalið:

– Að festa í sessi nýtt kennivald, stjórna umræðunni um kynjapólitík og koma á eftirlitssamfélagi sem feministar stjórna.

– Að snúa valdahlutföllum kynjanna við (en ekki bara rétta hlut kvenna), veita konum forréttindi og skerða mannréttindi karla.

– Sjálfhverfa hagsmunabaráttu, að koma fleirum úr sínum hópi til valda og sækja í sameiginlega sjóði til að reka pólitíska starfsemi.

Klámvæðingardjöfullinn og nauðgaragrýlan þjóna þessum markmiðum mjög vel, jafn vel og Satan sjálfur þjónaði kirkjunni á miðöldum. Þessvegna er mikilvægt fyrir kvenhyggjuhreyfinguna að ala á klámvæðingarógninni og ýkja tíðni og alvarleik kynferðisofbeldis eins og mögulegt er.

Það þarf enga skyggnigáfu til að sjá þetta en ég ætla nú á næstu dögum að gera rækilega grein fyrir því hvernig ég hef komist að þessum niðurstöðum svo ég þurfi ekki alltaf að vera að svara því sama aftur og aftur. Ég mun því birta pistil tileinkaðan kennivaldstilburðum kvenhyggjuhreyfingarinnar á morgun.

*Pólitískur rétttrúnaður er það þegar hollusta við tiltekinn málstað verður heilbrigðri skynsemi yfirsterkari. Þeir rétthugsandi eru tilbúnir til að taka undir hvaða vitleysu sem er ef sá sem heldur henni fram er með þeim „í liði“ og gefa vísvitandi rangar upplýsingar ef það er talið þjóna málstaðnum.