Hermann Ragnarsson er maður ársins. En það er ekki boðlegt að fyrir hvern flóttamann sem kemur til landins þurfi almennir borgarar að vinna ómælda sjálfboðavinnu til þess að stöðva stjórnvöld í margháttuðum mannréttindabrotum.
Ólöf Nordal telur sig ekki bera neina ábyrgð á þessu en hún ber nú samt pólitíska ábyrgð á þessum málaflokki. Ef hún hefur raunverulega áhuga á að koma í veg fyrir að þetta endurtaki sig, þá hlýtur hún að reka það fólk sem hún álítur að beri ábyrgðina á því að þau voru send burt.
Það svakalegasta við þetta er þó það að þetta fólk getur, þrátt fyrir að hafa lent í þessum hremmingum, kallast heppið. Hversu margir hafa verið fluttir burt í skjóli nætur án þess að nokkur hafi mótmælt? Jafnvel án þess að nokkur hafi vitað af því, nema þeir sem af þrælslegri hlýðni unnu þau myrkraverk í skóli þeirrar réttlætingar að þeir væru „bara að vinna vinnuna sína“.
Einar er að baka lúsíuketti. Einhvernveginn vöktu deigsnúðarnir á plötunni hjá honum pælingu um það hvernig þetta plús þetta sinnum eitthvað í öðru veldi plús N verður eitthvað óskiljanlegt sem reyndist svo einni mínútu síðar vera augljóst. Mér finnst þetta góð ástæða til að forðast jólabakstur. Auk þess er saffran ofmetið. Ég hefði bara notað kanel.
Það er hefð fyrir því á okkar heimili að bjóða upp á jólaglögg á aðventunni. Sú hefð verður viðhöfð í fyrsta sinn í dag og mun heppnast gífurlega vel.
Einar er að baka lúsíuketti. Einhvernveginn vöktu deigsnúðarnir á plötunni hjá honum pælingu um það hvernig þetta plús þetta sinnum eitthvað í öðru veldi plús N verður eitthvað óskiljanlegt sem reyndist svo einni mínútu síðar vera augljóst. Mér finnst þetta góð ástæða til að forðast jólabakstur. Auk þess er saffran ofmetið. Ég hefði bara notað kanel.
Ég hef haft verulegar efasemdir um borgaralaun en eftir að hafa lesið nokkra kílómetra af álitum Umboðsmanns Alþingis og heyrt nokkrar persónulegar sögur af niðrandi framkomu, persónunjósnum, og öðrum ógeðslegheitum félagsmálabatterísins auk þess að verða vitni að slíku sjálf, er ég komin að þeirri niðurstöðu að með því væri ekki aðeins hægt að spara ómældar upphæðir vegna yfirbyggingar og launakostnaðar hjá félagsþjónustunni, heldur einnig bæta lýðheilsu. Það virðist sáralítill áhugi vera fyrir því innan þessa kerfis að styðja fólk til sjálfshjálpar.
Og þessvegna ætla ég næst að kjósa flokk sem er tilbúinn til að vinna að því að koma á borgaralaunum. Það myndi ekki eyða hlutallslegri fátækt en það myndi draga úr kostnaði við félagslega kerfið því það væri hægt að leggja niður stóran hluta af þjónustumiðstöðvum og reka nokkur hundruð svokallaðra ráðgjafa sem gegna því hlutverki einu að reyna að losna við fólk sem þarfnast fjárhagsaðstoðar. Auk þess gætu þeir fátækustu þá dregið fram lífið án þess að gefa einhverjum félagsráðgjafa aðgang að bankareikningum sínum og sitja undir niðurlægjandi „ráðgjöf“.
Ég hef haft verulegar efasemdir um borgaralaun en eftir að hafa lesið nokkra kílómetra af álitum Umboðsmanns Alþingis og heyrt nokkrar persónulegar sögur af niðrandi framkomu, persónunjósnum, og öðrum ógeðslegheitum félagsmálabatterísins auk þess að verða vitni að slíku sjálf, er ég komin að þeirri niðurstöðu að með því væri ekki aðeins hægt að spara ómældar upphæðir vegna yfirbyggingar og launakostnaðar hjá félagsþjónustunni, heldur einnig bæta lýðheilsu. Það virðist sáralítill áhugi vera fyrir því innan þessa kerfis að styðja fólk til sjálfshjálpar.
Mér finnst í rauninni forvitnilegt að efni eins og t.d. fokdýrar, litprentaðar matreiðslubækur (oft svo stórar og þykkar að þær henta engan veginn til þess að lesa í rúminu) skuli yfirhöfuð seljast. Það er bara svo auðvelt að finna uppskriftir og myndir af svo til hvaða rétti sem er á netinu ásamt öllum hugsanlegum upplýsingum um uppruna, næringargildi, matreiðsluaðferðir hefðir o.s.frv. En þær seljast nú samt af því að eitthvað þarf fólk að gefa hvert öðru í jólagjöf og allir þurfa jú að éta. Það er að minnsta kosti eina skýringin á sölu matreiðslubóka sem mér finnst trúleg.
