Ég held að þetta sé eina myndin sem er til af okkur Ingó saman.
Hulla systir tók hana í stúdíóinu þegar við vorum að vinna að bókinni.

Ég syrgi Ingó. Ég tek dauðanum yfirleitt vel en í þetta sinn líður mér verr en ég átti von á. Halda áfram að lesa →

Ef þú fengir fimm ár í viðbót við fulla heilsu, hvernig myndirðu nota þau? spurði ég. Ingó yppti öxlum. Ég myndi bara gera það sama og hingað til, sagði hann. Vera meira með fjölskyldunni. Taka myndir. Spila. Keyra mótorhjól. Vinna öll þessi verkefni sem ég hef talað um með þér og fleiri vinum. Og ferðast, ég væri virkilega til í að fá tækifæri til að ferðast meira. Já einmitt, bara meira af því sama. Þetta er gott líf. Halda áfram að lesa →

Ég fann myndina á netinu, veit ekki hver tók hana

Birtan í mér stígur fram. Eigi skal gráta, heldur safna liði og hefna, hvæsir hún upp í rauðflekkótt andlitið á mér. Já væri það nú bara í boði. En við erum ekki að tala um neinn venjulegan morðingja heldur sýkópatafrumu. Krabba. Eina markmið hans er að drepa, jafnvel þótt hann drepi sjálfan sig í leiðinni. Maður ætti ekki að sýna þann veikleika gagnvart slíkum viðbjóði að grenja, heldur gera eitthvað í málinu. Eða allavega syrgja með reisn. Halda áfram að lesa →