Facebookial Suicide

I deactivated my facebook account. I like facebook. It is a big part of my life, as a matter of fact, I use it almost every day. However, I didn’t think of it as a big deal, since you can easily reactivate the account whenever you want to. Well, it turns out to be a very big deal, some people even think that this means I’m suicidal. I’m not. I’m not fine either, I’ve been through a crisis, and yes, closing my account has something to do with the state I’m in, but it is just a website, and I have not deleted it permanently, just put it aside.

Halda áfram að lesa

For my fan

Dear Fan (probably my only one)

As you have read my blog through google-translate so long, I think I owe it to you to clear out a few things that you may have found elusive. Halda áfram að lesa

Vönduð þýðing á vinsælli bók tilbúin

Síðasta vetur dundaði ég við það, sjálfri mér til yndisauka að þýða bandaríska skáldsögu. Þetta er saga tveggja kvenna sem eiga það sameiginlegt að vera ekki ástfangnar af mönnunum sínum. Þær leggja ástríðu sína í matargerð og öðlast með því dýpri skilning á eðli hjónabandsins. Halda áfram að lesa

Galdur vikunnar

Ef ég fengi vinnu við að ydda tréliti, yrði ég rekin samdægurs. Ég brýt blýin á meðan ég ydda. Ég get heldur ekki orðið leigubílstjóri nema þá að sérhæfa mig í óvissuferðum og ég treysti fáum verr en sjálfri mér til að fara með völd. Nánast hvað sem er annað kemur til greina. Halda áfram að lesa

Gall

Ég kastaði sauðarleggnum af alelfi í kirsuberjatréð, fór svo inn og prófaði að hvolfa vélinni. Það virkaði ekki en ég sá út um gluggann að leggurinn bærði á sér. Stuttu síðar reis hann upp og stakkst á endum inn um eldhússdyrnar. Halda áfram að lesa

Tókst loks að gera upp hug minn

Ég er búin að snúast í marga hringi í Icesavemálinu en eftir nokkrar andvökur yfir meðrökum og mótrökum varð niðurstaðan nei. Prjónahjónin voru svo elskuleg að taka mig með til Kolding. Þessi mynd var tekin fyrir utan heimili mitt í Bovrup þegar við vorum að leggja af stað. Halda áfram að lesa