Leónóra er þeirrar einlægu skoðunar að hinn byltingasinnaði frændi hennar sé í hæsta máta varhugaverður, gott ef ekki hið mesta illmenni á köflum. Í dag ásakaði hún hann um að hafa stolið snuðinu sínu. Samt er engu líkara en að hún sé eilítið skotin í honum líka, allavega spurði hún hvað eftir annað um hann um helgina. Halda áfram að lesa →