Lögmál:
Ef þú vilt fá eitthvað gert í hvelli, gerðu það þá sjálfur. Það tók mig 3 klst að vinna verkefni með skærum, penna og límstauk, sem prófessjónall með fullkomin tæki hefur ekki komist í á tveimur mánuðum.

Annað lögmál:
Ef þú ræður ekki við verkefnið, biddu þá einhvern sem er mjög upptekinn. Þeir sem hafa nægan tíma vita að þeir geta alltaf gert það og finna sér því eitthvað annað að dunda við. Þeir sem hafa engan tíma setja hinsvegar verkið á áætlun. Hið uppteknasta fólk reynist oftast örlátast á frítíma sinn.

Þegar ég flutti út föðurhúsum breyttist mataræði mitt töluvert. Hýðishrísgrjón hvítlaukur, kjúklingabaunir og sveppir höfðu aldrei tekið pláss í skápum föður míns. Orafiskbollur í nærbuxnableikri sósu hef ég eldað einu sinni og makkarónusúpu einu sinni á þessu 21 ári, í báðum tilvikum að ósk annarra.

Ég hef hingað til haldið að kynslóð foreldra minna hefði almennt lélegan matarsmekk. Í dag horfi ég inn í minn eigin kæliskáp, fullan af einhverju kekkjóttu karrímauki með kóríanderlufsum, oblátum á stærð við pönnukökur, masókistapipar og jafnvel risastórri krukku af litlum grænum ertum og allskonar öðrum mat sem ég skil ekki. Ég hef oft velt því fyrir mér hver kaupi eiginlega svona mat. Svarið er fundið; það eru drengirnir mínir. Börnin sem ólust upp við milda pottrétti með mjúkri rjómasósu, svikinn héra, bakaðar kartöflur, gratíneraðan karfa, pasta með parmesanosti …

Er bragðskyn virkilega ekki félagsleg erfð?

Ken birtist ásamt vafasömu föruneyti, ber fram bónorðið og bloggheimur þyrpist út á svalir til að sjá þegar hann kveður Engilinn (ekki engil með húfu samt) og tryllir svo burt á þeim illilega. Halda áfram að lesa →

Síðustu daga hef ég varið um 6 klst á læknabiðstofum. Á fimmtudagskvöldið steinleið yfir mig inni á læknavakt eftir gróteskar lýsingar á mögulegum afleiðingum þess að að meðhöndla sár í heimahúsum og tilvísun til handaskurðlæknis ef sýklalyf skiluðu ekki sýnilegum árangri á 30 klst. Í dag brosti annar læknir í kampinn og sagðist ekki hafa neina trú á þeim mikla tauga- og sinaskaða sem hinn læknirinn hafði spáð mér og fullkomlega óraunhæft að vænta árangurs á 30 klst þegar bólgan væri svona mikil. Halda áfram að lesa →

Yfirleitt finnst mér hið besta mál að fólk hafi sem fjölbreytilegastar skoðanir. Það á þó ekki við um skoðanir lækna á því hvað sé að mér og hvernig sé heppilegast að meðhöndla það.