Þetta eru í hjörðum þínar kýr og ær
að þekja með lambaspörðum eða dellu
hverja þá slóð sem hörð er fæti nær.

Saur hef ég vaðið áfram síðan þá
og samt hef ég út á hlaðið skóna borið
og hirði ekki um aðra, hvað þeir segja og sjá.

Og veðrið er blítt og þú ert engin þruma
og þessvegna hugsa sumir lítt um suma.

Memento mori… sumt er bara ódauðlegt og sumir vita hvað ég við með því. (Sumir aðrir skilja það ekki -og munu aldrei skilja þótt þeir rembist við að leggja saman einn og einn.) Halda áfram að lesa →

Sæll Skíthæll
(athugaðu að ég nota þetta ávarp ekki af léttúð)

Ég reikna ekki með að þú hafir lesið fornsögurnar (eða ef út í það er farið nokkuð menningarlegra en Hustler) en kannski þú ættir nú á gamals aldri að gerast svo metnaðarfullur að rýna ögn í þær og reyna að átta þig á því hversu miklum vinsældum svonefndir ójafnaðarmenn áttu að fagna til forna. Halda áfram að lesa →

Þegar ég var lítil og vildi ekki makkarónugrautinn minn eða eitthvað álíka ógeð, var pabbi vanur að halda fyrirlestra um beinkröm og önnur einkenni næringarskorts og minna mig á svöngu börnin í Afríku. Ég sem var ekkert vannærð trúði svona passlega á að beinkröm stafaði af skorti á volgum spónamat með mjólkurskán fljótandi ofan á. Halda áfram að lesa →

Það er nokkuð sem ég hef velt fyrir mér undanfarið og lætur mig ekki í friði. Mér líður eiginlega óeðlilega vel. Óeðlilegt ástand bendir líklega til þess að eitthvað sé ekki eins og það á að vera, hvort sem það er jákvætt eða neikvætt. Halda áfram að lesa →

Var beðin um pistil fyrir nýjan veiðivef, makaleit.is fékk pening fyrir hann og allt. Vííí!

Fyrsti textinn sem ég sýndi þeim þótt samt of dónalegur til að vera birtingarhæfur á svona siðprúðum vef. Að vísu engin klúryrði eða neitt svoleiðis svo mér dettur helst í hug að hrifing mín á Elijah Wood hafi þótt merki um hobbitablæti eða álíka pervasjón. Mér skilst að þetta sé vefur fyrir fólk sem hugsar ekki um kynlíf og svoleiðis dónaskap. Vill bara haldast í hendur og tala um ástina eða eitthvað í þá veru. Allt efni stranglega ritskoðað og enginn dónaskapur umborinn. Kannski hugsanlegt að þar sé hægt að kynnast karlmanni sem er ekki haldinn krónískri skuldbindingarfælni en ég held samt ekki að ég skrái mig þarna. Fíla bara ekki ritskoðun. Heldur ekki á efni þar sem hvergi er minnst á Elijah Wood og álíka dónaleg fyrirbæri.

Í maí 2004 mátaði ég kjól. Hann passaði mér næstum því alveg, hefði bara þurft einn lítinn smásaum, bara örfá spor til að hann yrði fullkominn. Ég var að hugsa um að borga inn á hann en gerði það ekki. Var svo viss um að engin önnur gæti notað hann. Veit ekki hvað ég var að horfa á í borg þar sem allt morar af litlum gulum konum sem virðast hafa meðfædda hæfileika til að finna þessar fáu flíkur sem til eru í mínu númeri. Ég stofnaði hins vegar bankabók sem ég greiddi inn á svolitla upphæð, bara pínupínulítinn hluta af verðinu sem ég fékk fyrir húsið mitt. Halda áfram að lesa →