Útgáfuteiti

Ég er í skýjunum.

Útgáfuteitið fór fram úr mínum björtustu vonum. Ég hafði ekki reiknað með nema í hæsta lagi 30 manns en um 130 manns mættu, m.a.s. fullt af fólki sem ég hafði ekki séð í mörg ár og átti alls ekki von á að kæmi. Ég vissi að Jón Hallur hefði samið flott lög við kvæðin mín en ég vissi ekki að hann kæmi með heila hljómsveit. Ég hafði ekki heyrt Sólveigu Öldu syngja fyrr og hún er með virkilega flotta rödd sem passar svo vel við þessi lög. Ég fékk gæsahúð þegar ég heyrði hana syngja hefndarseiðinn. Mér finnst ekkert annað koma til greina en að gefa þessi lög út og vona bara að Teinar komist í það sem fyrst. Halda áfram að lesa

Hættur að ganga

Sonur minn Byltingin: Ég er hættur að ganga.
Ég: Hættur að ganga? Nú, ertu farinn að nota strætó svona mikið?
Byltingin: Nei, síður en svo en ég er hættur að ganga, nú hleyp ég.

Köttur með smekk

Mér þótti reyndar afar ótrúlegt að Anja væri raunverulega svöng en ekki vil ég svelta dýrin svo til öryggis setti ég dálítið þurrfóður í kattadallinn. Þetta var hræódýrt fóður sem þeim virðist ekki þykja neitt sérlega spennandi og ég nota aðallega í þessum tilgangi, enda reyndist hún ekki hungraðri en svo að hún át aðeins nokkra bita.

Í morgun þegar ég kom fram voru þær enn ekki búnar með fóðrið en ég setti venjlegan skammt af annarri tegund og mun dýrari saman við. Þær komu strax og gúlluðu í sig. Ég fór fram til að setja í þvottavél á meðan þær voru að éta og tók þá eftir því að Norna tíndi bitana af ódýra fóðrinu upp úr dallinum og lagði þá snyrtilega á gólfið við hliðina á honum.

Svo nú hef ég fengið skýringu á því hversvegna þær eiga það til að sóða þurrfóðrinu út á gólf þótt það komi aldrei fyrir þegar þær fá dósamat eða matarafganga. Norna er semsagt bara að henda rusli.

Útgáfudagur nálgast

Jæja, þá fer nú loksins að hylla undir að þessi bók okkar Ingólfs komi út. Upp úr 20. mars segja þeir hjá Skruddu. Mér finnst þetta hafa tekið óratíma en það var nú ekki fyrr en síðustu vikuna í janúar sem þeir fengu handritið í hendurnar og flestir útgefendur taka sér meira en hálfan dag til umhugsunar, svo ég get víst vel við unað.

Næsta verkefni er að undirbúa útgáfuteiti. Ég er ekki mikið samkvæmisljón, held ekki einu sinni upp á afmælið mitt nema á 12-15 ára fresti, en ég ætla allavega að fagna í þetta sinn.

Ofreynsla

Í síðustu viku datt mér í hug að prjóna mér skokk og gerði það. Mér fannst mér liggja á og var auk þess að klára ullarsokka svo ég sat við 12-15 tíma á dag, 4 daga í röð, tók aðeins pásur til að pissa og borða. Skokkurinn varð svo flottur að ég byrjaði umsvifalaust á öðrum. Á fjórða degi var hann næstum tilbúinn en þá var ég orðin svo aum í hægri hendi og úlnlið að ég gat alls ekki prjónað hratt. Ég ákvað að taka mér dagsfrí frá prjónaskapnum en þegar ég ætlaði að byrja aftur í morgun, hafði úlnliðurinn á mér bólgnað upp. Höndin á mér er marin og mig verkjar upp í olnboga. Halda áfram að lesa