Þetta finnst mér stórfurðulegur fréttaflutningur.
Löglega og lýðræðislega kjörin drullusokkaríkisstjórn „hrifsar“ völdin af öðrum drullusokkaflokk sem stendur fyrir valdaráni. Ég minnist eþss ekki að hafa nokkurntíma heyrt eða lesið frétt frá rúv, þar sem talað er um að Ísraelsmenn hafi „hrifsað til sín“ landsvæði Palestínumanna. Það er líklega af því að rúv vill gæta hlutleysis. Halda áfram að lesa
Mér segir svo hugur um að nú þyki ýmsum nóg komið og rúmlega það. Sjálfsagt er þó til lítils að þenja sig því það hefur sýnt sig að lög ná ekki yfir samráðsmenn olíufélaganna.
Hvað er þá til ráða?
Hvernig væri að prófa beinar aðgerðir?
Vinstri græn eru ekki sigurvegarar kosninganna. Það er auðvitað gaman fyrir stjórnmálaflokk að bæta við sig fylgi en eini sigurvegari kosninganna er sá sem fær að ráða. Sjálfstæðisflokkurinn.
Þegar Steingrímur stakk upp á netlöggu var ég sannfærð um að hann hefði sagt þetta í andartaks hugsunarleysi. Í dag hefur Blaðið svo eftir honum að þessi aukaframboð trufli umræðuna og þegar maður sér dæmigerðum fasitahugsunarhætti bregða fyrir hjá sama manninum hvað eftir annað, fer maður að efast um yfirlýsta lýðræðisást hans.
Auðvitað er það ergilegt fyrir flokk sem lengst af hefur verið litlinn-þinn á þingi en sér loksins fram á að komast til valda þegar önnur smáframboð blanda sér í slaginn. Framboð sem jafnvel hugnast einhverjum sem annars hefðu kosið litlan-sinn. Já og vissulega væri skilvirkara að hafa færri flokka í framboði. Það allra skilvirkasta væri auðvitað að hafa bara einvald. Ég get vel skilið að Steingrímur og fleiri froðufelli yfir nýjum framboðum í góðra vina hópi en á meðan við þykjumst vera lýðræðisríki er það algerlega óviðeigandi að stjórnmálamenn leyfi sér að gagnrýna opinberlega annan flokk fyrir nokkurt annað en stefnu hans og málflutning. Það kemur málinu ekkert við hvort flokkur er lítill, nýr eða skipaður einhverjum ákveðnum þjóðfélagshópi.
Sú hugmynd að nýir flokkar, sem hugsanlega eiga eftir að vaxa og mynda ríkisstjórn, séu einhverskonar aðskotadýr sem trufli umræðuna í stað þess að leggja eitthvað til málanna, er í meira lagi ólýðræðisleg og ég virkilega sár yfir því að maður sem er í forsvari fyrir þann flokk sem heldur lýðræðinu hvað mest á lofti skuli að láta annað eins út úr sér.
Vonandi er Steingrímur einn minna flokksbræðra um þessa skoðun.
Ég er afar ánægð með nýtilkomna umhverfisstefnu Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík. Ég ætla rétt að vona að þetta sé alvöru hugarfarsbreyting en ekki bara pólitísk brella til að lappa upp á ímynd flokksins rétt fyrir þingkosningar. Halda áfram að lesa
Það er dálítið klaufalega að orði komist hjá forystumönnum flokksins míns þegar þeir segjast vilja útrýma fátækt á Íslandi. Allavega ættu menn að gera grein fyrir því hvað þeir eiga við með orðinu fátækt áður en þeir taka til við að útrýma fyrirbærinu. Fátækt er nefnilega eitt þeirra orða sem hafa enga merkingu nema í félagslegu samhengi. Bentu á fátækan Íslending og spurðu stéttlausan Indverja hvort hann sé fátækur. Sennilega yrði svarið nei. Samt sem áður þjáist þessi sami Íslendingur fyrir fátækt sína, eða kannski öllu heldur fyrir óréttlætið sem fylgir því að vera lágtekjumaður í samfélagi ríkra. Halda áfram að lesa
Jakkafatafasisminn er án efa ógeðfelldasta stjórnmálaafl sem fyrirfinnst.
Munurinn á jakkafatafasisma og hefðbundnum fasisma er sá að jakkafatafasistinn viðurkennir ekki að hann sé fasisti. Jakkafatafasistinn trúir ekkert síður en hinn hefðbundni fasisti á yfirburði einnar þjóðar yfir annarri, einnar stéttar yfir annarri, stríðrekstur, heimsvaldastefnu og rétt ríkisins til að vera með nefið ofan í hvers manns koppi. Munurinn er hinsvegar sá að hann notar önnur orð.
Jakkafatafasita má þekkja af orðfari þeirra.
Nokkur dæmi úr orðabók jakkafatafasistans:
Frjálshyggja =Réttur þeirra ríku til að fá meira
Einstaklingshyggja =Meira er aldrei nóg
Einstaklingshyggja =Kynþáttamismunun
Einstaklingshyggja =Kynjamismunun
Einkavæðing =Klíkuskapur og spilling
Siðferði =Réttur kirkju og kristlinga til að skipta sér af lífsstíl annarra
Öfgamaður =Félagshyggjumaður
Öfgamaður =Náttúruverndarsinni
Varnir =Hernaður
Hryðjuverk =Örvæntingarfull viðleitni til að rísa gegn kúgun
Varnir gegn hryðjuverkum =Árás í eiginhagsmunaskini
Öryggissveit =Her
Friðargæsla =Her
Landnemar =Hernámslið
Landnám =Landrán
Eignaupptaka =Lögverndað rán
Stimpilgjöld =Lögverndað rán
Lántökugjöld =Lögverndað rán
Uppgreiðslugjöld =Lögverndað rán
Lýðræði =Réttur þeirra ríku til að heilaþvo almúgann með auglýsingum
Fjármögun =Skuldsetning
Endurfjármögnun =Meiri skuldasöfnun
Hagur heildarinnar =Hagur valdastéttarinnar
Mannréttindi =Furumflumm
Það sem greinir manninn frá öðrum dýrum er sá eiginleiki hans að vera aldrei fullkomlega sáttur við aðstæður sínar. Á meðan maðurinn hefur þann eiginleika verður alltaf einhver ójöfnuður og þar með verður fátækt (í þeim skilningi að hafa minna en meirihlutinn) við lýði. Þessháttar fátækt verður ekki útrýmt nema mannseðlið breytist. Þetta sér allt hugsandi fólk og það er handhægt fyrir jakkafatafasista að réttlæta þá miklu misskiptingu auðs og valda sem við sjáum allt í kringum okkur með því að fullkominn jöfnuður sé óframkvæmanlegur. Það sem gerir jakkafatafasistann hvað hættulegastan er það bullið í honum hljómar rökrétt
-Það er ákveðið réttlæti í því að þeir sem eru nógu klárir og útsjónarsamir til að verða sér úti um peninga án þess að vinna fyrir þeim, eigi að njóta þeirra hæfileika.
-Það er ákveðið réttlæti fólgið í þeirri hugmynd að þeir sem noti þjónustuna eigi að greiða fyrir hana.
-Það er skiljanlegt sjónarmið að fórna réttinum til einkalífs fyrir öryggi heildarinnar.
EN
-Það er líka ákveðið réttlæti fólgið í þeirri hugmynd að menn eigi að vinna fyrir laununum sínum.
-Það er réttlátt að allir fái tækifæri til að rækta hæfileika sína.
-Persónunjósnir þjóna sjaldnast þeim tilgangi að tryggja öryggi heildarinnar. Langoftast þjónar mikið ríkiseftirlit aðeins fámennri valdastétt.
Þessa og fleiri réttlætisþætti vill jakkafatafastinn sem allra minnst ræða
Það er eitthvað bogið við siðferði þess sem krefst þess að sjúklingar standi undir kostnaði við heilbrigðiskerfið og foreldrar greiði sjálfir fyrir menntun barna sinna en telur samt eðlilegt að þeir sem ekki þurfa á þessari þjónustu að halda hafi tekjur sem útheimta litla sem enga vinnu og greiði af þeim mun lægri skatt en hinn almenni launamaður. Þetta kengbogna siðferði er jakkafatafasismi í hnotskurn.