Í nótt var ég í eldhúsinu að djúpsteikja rækjur (sem ég geri aldrei) af því að stöðugleikastjórnin var að koma í mat. Ég hafði boðið öllu liðinu í mat til að kynna þeim splunkunýja stjórnarskrártillögu sem engill drottins hafði fært mér á gulltöflum. Ég gerði mér grein fyrir því að það kynni að þykja ótrúverðugt og var eitthvað að velta því fyrir mér hvort yrði kannski bara trúverðugra að eigna sjálfri mér krógann. Í draumnum hafði ég samt engar áhyggjur af því að sú staðreynd að ég var í kafarabúningi, með froskalöppum og súrefniskút, kynni að hafa áhrif á trúverðugleika minn.
Árskipt færslusafn fyrir:
Thoughts on sexual harassment – A Guest Post by Þorkell Ágúst Óttarsson
A Guest Post by Thorkell Ágúst Óttarsson
A fight for justice and human rights is like a pendulum. The force that was needed to move the pendulum will take it further than was needed. An injustice is being corrected but there is a danger that we will lose our way and the pendulum will swing too far.
I have a daughter who has experienced incredible behavior from men she did not know and who were old enough to be her father. Everything from a boss at her work driving her to a hotel in another town (I got her away from there in time) to strangers who rubbed his genitals up to her while on a buss. So I know as a father, a brother, a son, a friend, and as a human being how terrible sexual harassment can be and how hard it can be for some to deal with it. It was about time we did something about this. But there is a danger that we will throw out the baby with the bathwater. Here are the warning signs I see:
Harmageddon – viðtal um #MeToo
Þar sem nokkir frábærir andfemínistar komu til tals bendi ég á tenglasafnið mitt. Smelltu á myndina efst á síðunni og þá sérðu dálk með tenglum á vefi myndbönd o.fl. hægra megin.
Umræðan um Gillz
Umræðan um Gillz er komin út í meiri steypu en ég hefði getað ímyndað mér. Þessi gaur er ekki pólitískur frekar en ég fitness frík. Hann kallaði alla sem fóru í taugarnar á honum rasshausa, það hafði ekkert með póitík eða mótmæli að gera. Allir sem hafa lesið innganginn að þessum alræmda subbupistli hans sjá að þetta var skelfilega lélegt grín en ekki hótanir. Nú er allt í einu búið að spyrða hann við mótmæli, ýmist sem hvatamann þeirra eða andstæðing. Þetta er eiginlega of fráleitt til þess að maður trúi því að fólk sem vill láta líta á sig sem marktækt láti svona steypu frá sér.
Þegar Gillz sendi mótmælendur heim til fólks – eða ekki
Haustið 2009 tók ég þátt í mótmælum við heimili Rögnu Árnadóttur. Það var vond hugmynd. Ekki af því að það sé ósiðlegt í sjálfu sér heldur af því að eftir á að hyggja var það ekki til þess fallið að hafa nein jákvæð áhrif auk þess sem það veldur saklausum ótta og það er ljótt. Þar fyrir utan skapa mótmæli alltaf ákveðna hættu á múgæsingi og þegar fólk er orðið brjálað er hættulegt að beina reiði sinni að manneskjum. Þarna var þó enginn brjálaður, þetta var fámennur hópur og enginn fór inn á lóðina hjá henni (ég veit ekki hvort það gerðist í eitthvert annað skipti en a.m.k. ekki í þetta sinn.) Halda áfram að lesa
Engin bókakaup
Ég hef ekki þurft að kaupa eina einustu námsbók þessa önn. Bókasafnið hér er frábært og kennarar ekki að hamast við að reyna að græða á nemendum. Allar greinar sem ég hef lesið hingað til er hægt að fá á rafrænu formi í gegnum bókasafnið. Í mörgum tilvikum er hægt að hlaða greininni niður. Halda áfram að lesa
