Hvernig í ósköpunum sko, á Ólafía Hrönn í ljótum náttfötum, tafsandi eins og léleg útgáfa af feitu frænku Silvíu Nætur, að selja mér þá hugmynd að mig langi að nota símann meira? Á mig kannski að langa til að halda uppi samræðum við þessa fígúru?