Von

Ég svaf ekki í nótt. Las allt sem ég fann á netinu um sjúkdóminn. Fann fyrir hugarhægð þegar ég sá að það er ekkert víst að þetta sé erfasjúkdómur. Það er víst aðeins í 10% tilvika sem þetta er arfgengt en ef það er arfgengt á annað borð eru líkurnar á að maður fái sjúkdóminn 50%. Það er þessvegna sem allir heima hjá Sunnevu verða sem strengdir upp á þráð ef pabbi hennar misstígur sig. Hann er að verða fertugur og helmingslíkur á að hann sé með þetta. Halda áfram að lesa

Arfur

Mér þykir ömurlegt að þurfa að segja þér þetta, en því miður þér kemur það við, sagði Hulla.

Ég sendi henni tortryggnislegt augnaráð og rétti henni hvítvínsflöskuna.
Þú verður að reyna að opna hana, ég get það ekki, sagði ég. Djöfull sem ég er pirruð á því hvað ég er máttlaus í höndunum. Hef verið að væla um þetta frá 2007 og kvað svo hart að að frú Varríus heimsótti mig í búðina og færði mér að gjöf krukkuopnara sem ég hef notað mikið síðan. Halda áfram að lesa

My Genius

Birta is my ‘genius’. (Elizabeth Gilbert explains what that means in this inspiring talk) She is intertwined with my personality rather than an alter ego. As I want to be a writer I couldn’t live without her but sometimes I just want to eliminate her from my life, because her merciless criticism permeates all my thoughts about myself. I send her to her room, but she’s one insidious bugger and always manages to sneak up on me again. She has been bothering me lately. Halda áfram að lesa

Lovable

Babies are such lovable creatures. You look at your newborn and your heart is sizzling, captivated, overwhelmed with love. Yet the infant is hardly more than a crying carcass of sensitive cells, utterly dependent on you, demanding your service 24/7 and unable to give anything in return. Halda áfram að lesa

Picturing my mother

I grew up in a dysfunctional family, like most people. Or maybe it was just my mother who was dysfunctional. I was the oldest of three sisters and a parental child by the age of nine. Parenting your own parent as a child leaves you with a big responsibility, yet no power. I was robust and probably better qualified for that role than my sweet sisters. I was assertive, even abrasive from childhood, formidable before I finished primary school. Eccentric too I guess, but who isn’t somewhat eccentric anyway? Halda áfram að lesa