Ástin hlífir þér við óþægilegu umræðuefni. sagði hann.
Ástin hefur hugrekki til að ræða það óþægilega aftur og aftur, þar til það hættir að vera óþægilegt, sagði hún.
Ástin gerir engar kröfur til hins elskaða, sagði hann.
Ástin gerir svo miklar kröfur til sjálfrar sín að hinn elskaði þarf ekki að gera neinar kröfur.
Ástin er skilyrðislaus, sagði hann.
Ástin er með öll sín skilyrði á hreinu, sagði hún.
Og af því að honum þótti hún afskaplega órómantísk, fór hann frá henni. Hann fann fljótlega aðra og bauð henni að flytja inn. Hún var yngri, mýkri og nægjsamari, nefndi aldrei neitt óþægilegt, gerði engar kröfur til hans og elskaði hann af sama ákafa þegar hann strauk á henni bakið og þegar hann sparkaði í hana, Eiginlega var eini gallinn við hana sá að hún kunni ekki á ryksugu. Hún hét Snúlla og nefið á henni var alltaf rakt.
———————————————-
Ástin græðir eftir vos
ástin mæðir sárum
ástin fæðir ótal bros
ástin flæðir tárum.
Ástin læðist unaðsþjál
ástin ræðir þagnarmál
ástin næði eyðir sál
ástin bræðir viljastál.
Ástin hjóna alloft sprakk
ástin þjóna rengir
ástin prjónar ergi stakk
ástin skóna þrengir.
(Björn Leví Gestsson)