Í morgun birti ég pistil um afskiptasemi yfirvalda af lífstíl landans og undarlegum tilmælum um að vera ekki að grínast með kórónuveiruna.

Jú, það má bara víst grínast með covid 19
Þegar neyðarástand skapast fara yfirvöld fljótlega að færa sig upp á skaftið. Á örfáum vikum hefur það ástand skapast á Íslandi að ótrúlega mikið vald hefur í reynd færst frá kjörnum fulltúrum til sóttvarnaryfirvalda. Vitaskuld eiga stjórnvöld að móta stefnu sína í sóttvarnarmálum sem öðru í takt við ráðgjöf sérfræðinga en þegar heilbrigðisyfirvöld taka sér […]

Ef allt væri með felldu hefði ég varið páskunum við Miðjarðarhafið. Ég vorkenni sjálfri mér ekkert að hafa misst af vorferðinni, heldur er ég þakklát fyrir að vera vestrænn dekurgrís og búa við þann lúxus að geta haldið mig heima, sjálfri mér og öðrum til verndar. En ég sé enga ástæðu til að leggjast í meinlætalifnað og hætta að grínast þótt heimurinn sé á heljarþröm. Heldur vil ég njóta þess sem hægt er að njóta í einangrun, þ.á.m. þess að elda góðan mat (ekki niðursoðnar fiskibollur og pakkamat), drekka kaffi og dálítið áfengi og skoða spaug og afþreyingarefni sem vekur bros eða hlátur.

Ég eyddi laugardagkvöldinu í að flissa yfir covid-spaugi og snúa nokkrum myndatextum á íslensku. Á meðan drakk ég einn, rammáfengan kaffikokteil og át eitt súkkulaðistykki, sneisafullt af stórhættulegri, mettaðri fitu og hræðilegum sykri. Auk þess fór ég seint að sofa og vaknaði þegar mér bara sýndist. Rétt er að taka fram að ég mæli ekki með slíku hóglífi fyrir alkóhólista, sykursjúka, þá sem eiga við verulegan svefnvanda að stríða eða þá sem eru of miklir hálfvitar til þess að sjá ekki muninn á gríni og illgirni í garð sjúkra og syrgjenda.

Hér er afrakstur laugardagskvöldins – handa yfirvaldinu.

Og af því að nú eru páskar og það má líka gera grín að kristindómnum, þá verða þessar tvær að fá að fylgja með: