Mér skilst að klofháratæting sé einkar andfeminiskur verknaður. Svona eitthvað í líkingu við að reyra fætur ómálga barna. Með því að fjarlægja kynhár séu konur að reyna að líkjast smástelpum en það ku víst verka einkar vel á karlpeninginn. Líklega er hrifning mín á skegglausum körlum á sama hátt merki um dulvitaða barnagirnd.

Reyndar get ég ekki betur séð en að þær loðpjásur sem álíta að staða konunnar endurspeglist í klofháratískunni hverju sinni (t.d. þessi) noti sjálfar andlitsfarða, plokki á sér augnbrúnir og láti fagmenn sjá um hárið á sér. Ég hef sumar þeirra m.a.s. grunaðar um að fjarlægja hár úr handarkrikum og nota áburð gegn appelsínuhúð. Nú er tilgangur þeirra sjálfsagt einhver allt annar en sá að geðjast ríkjandi sjónarmiðum um útlit kvenna. Líklega finnst þeim þær bara fallegri þegar þær eru vel snyrtar og fallega klæddar. Gætum við hinar sem ekki erum yfrið hrifnar af hárbrúskum á hinum aðskiljanlegustu stöðum líkamans, kannski fengið nákvæma útlistun á því hversu langt við megum ganga í því að sinna útliti okkar án þess að teljast sérstök fórnarlömb firringarinnar? Er það rétt skilið hjá mér að þótt ég gæti hugsanlega greitt atkvæði með launajöfnuði og þolað setu kvenna á þingi ef ég fylgi tískusmekk þessara kvenna, muni þær skoðanir mínar lenda í sömu vaxstrimlum og hártorfan ef ég fer í vaxmeðferð?

Kannski ættu þær konur sem halda í alvöru að munurinn á kynfærum barna og fullorðinna felist aðallega í hávextinum að verða sér úti um lítinn handhægan spegil. Það bendir eiginlega til dálítillar firringar að vita ekki betur.