Krafan um nafnbirtingu

Spurningin á fullan rétt á sér. Ósmekklegheit fjölmiðla liggja hinsvegar ekki í því að birta ekki nafn stúlkunnar heldur í því að birta nafn manns sem sakaður er um nauðgun áður en dómur fellur. Hitt er svo annað að þessi spurning kemur úr hörðustu átt.

Auðvitað eiga fjölmiðlar að fjalla um sakamál og það er sjálfsagt að birta nöfn þegar dómar eru fallnir. Ein grunnregla réttarríkisins er hinsvegar sú að menn skuli teljast saklausir uns sekt þeirra er sönnuð og það er ekki bara einhver klisja heldur sjálfsögð mannréttindi. Mannréttindi voru ekki fundin upp fyrir góða fólkið heldur þá sem eru álitnir úrhrök og ógeð.

Reglan sem almenningur ætti að fylgja er sú að meint fórnarlamb (hvort sem um er að ræða kynferðisbrot eða aðra alvarlega glæpi) njóti vafans þegar þarf að vernda en meintur gerandi ef á að refsa. Þótt snjáldurverjar hegði sér eins og fífl er ekki þar með sagt að fjölmiðlar eigi endilega að gera það líka. Eða myndi DV birta nafn stúlkunnar ef nógu margir kæmu fram með getgátur um hver hún er?

Ef ég ætti að dæma þetta mál hér og nú segði ég að Egill væri sekur. Ég get hinsvegar ekki fullyrt að öll gögn séu komin fram og það er nú þessvegna sem við höldum uppi lögreglu og dómskerfi (án þess að ég ætli neitt að mæra fullkomleik þeirra stofnana.) Það er hlutverk lögreglu að draga fram öll sönnunargögn og dómstóla að leggja mat á þau, ekki fjölmiðla. Ég finn ekki til persónulegrar samúðar með þessum manni en ég get vel ímyndað mér að álíka karakterar geti orðið fyrir svona ásökun að ósekju. Það er vegna þessháttar fólks sem við þurfum á reglunni „uns sekt er sönnuð“ að halda.