Það er fjandans vesen að vera manneskja. Maður þarf að standa í allskonar miserfiðum og leiðinlegum verkefnum, svo sem að uppfæra vírusvörnina og bursta tennurnar og allskonar. Mesta vesenið er þó að þurfa að umbera vesenið á öðru fólki.

Fólk er vesenistar. Punktur. Eða nei, ekki puntur, bara komma því sumir eru meiri vesenistar en aðrir. Það er t.d. meira vesen sem fylgir börnum en fullorðnum. Það þarf að gefa þessu að éta og ala þetta upp og svoleiðis. Fullorðnir eru samt ekkert stikkfrí. Það er allskonar óæðra fólk sem skapar samfélaginu vesen, svosem flóttamenn, rónar, hórur og aðrir félagslegir öryrkjar.

Frjálsar manneskjur láta náttúrulega ekki vesenið á öðru fólki hafa of mikil áhrif á líf sitt. Yfirleitt er hægt finna leið til að tækla vandann þegar menn eru með vesen. Í haust var ég t.d. viðstödd jarðarför þar sem harmi sleginn róni hafði sig í frammi og tók hvað eftir annað orðið af prestinum. Hann var náttúrulega bara borinn út með valdi. Málið dautt.

Eitthvað fer það fyrir brjóstið á góðborgurum að til skuli vera konur sem halda því fram þvert á það sem aðrir vita betur, að þær vilji vinna við vera brókarlausar en það er vel hægt að losa sig við þær með því að skilgreina viðskiptavini þeirra sem glæpamenn og skikka þær til að halda uppi um sig brókunum. Flóttamenn má einnig losna við með því bara að hundsa alþjóðlega mannréttindasáttmála.

Gamalmennum fylgir líka hellings vesen sem og fötluðum og sjúkum en það góða er að það er hægt að koma því veseni að verulegu leyti yfir á fólk sem leiðist út í umönnunarstörf og er tilbúið til að láta niðurlægja sig við að sinna líkamlegum þörfum vesenista. Maður þarf að vísu helst, svona upp á reppið, að heimsækja gamlingjana og fallana ef maður er þeim blóðskyldur  svo maður losnar kannski ekki alveg við vesenið en það er þó allavega skárra en að vera bundinn yfir barni en af einhverjum ástæðum er bara engin stemning fyrir munaðarleysingjahælum á Íslandi.

Af og til gerist það, þrátt fyrir stofnanavæðinguna, að fólk með vesen, stígur út fyrir rammann sem á að tryggja okkur, góða og merkilega fólkinu vesenissnautt líf. Fatlafól geta t.d. tekið upp á því að ryðjast inn á hárgreiðslustofu á spítthjólastólnum og krefjast þjónustu.  Og það á sérsmíðuðum hjólastólum sem valda hárfríðkunni bakverk.

Dómharkan í fólki getur verið óskapleg. Mér skilst að fólk sé yfirsig hneykslað á því að fyrirtæki mismuni fólki á þennan hátt en við skulum bara gera okkur grein fyrir því að þetta snýst alls ekki um fötlun konunnar, heldur um hjólastólinn. Rétt eins og mismunun gagnvart hommum snýst ekki um kynhneigð þeirra heldur kynhegðun. Rétt eins og baráttan gegn vændi snýst ekki um vændiskonur heldur bara um sjálfsákvörðunarrétt þeirra. Rétt eins og mismun gegn innflytjendum snýst ekki um kynþátt þeirra heldur menningarbakgrunn. Mismunun gegn fötluðum er þannig algerlega í takt við stefnu okkar gagnvart fólki með vesen.

En það er til lausn á fallaveseninu. Sama lausnin og á flóttamannaveseninu. Sama lausn og á rónaveseninu. Sama lausn og á  hóruveseninu. Sama lausn og á  barneignaveseninu.  Semsagt gamla, góða húsráðið að losa okkur bara við það fólk sem hefur vesen í för með sér.