RUV birti ekki alls fyrir löngu frétt af 18 ára dreng sem hefur verið fatlaður frá fæðingu en þarf nú að sanna fötlun sína svo hann fái örorkubætur. Enginn vafi hefur leikið á fötlun hans hingað til og móðir hans hefur fengið umönnunarbætur en þar sem hann hefur nú náð 18 ára aldri er tilvalið að nota það tækifæri til að skapa dálítið vesen.
Í umræðum um fréttina á fasbókinni rifjuðu netverjar upp sögur í svipuðum dúr. Einhver mundi eftir móður barns með Downs heilkenni, sem fékk ekki umönnunarbætur af því hún hafði gleymt að skila inn vottorði fyrir því að barnið væri ennþá fatlað. Aðrir sögðu frá fólki sem hefur misst útlimi og þurfti að skila inn árlegri staðfestingu á að því hefði ekki vaxið ný hönd eða fótur. Mér skilst að Tryggingastofnun sé fallin frá þeirri kröfu þótt hún krefjist þess enn að fólk sanni fötlun sína þegar það nær sjálfræðisaldri.
Hversvegna þetta vesen, kann einhver að spyrja, er ekki ljóst að meðfædd fötlun veldur áfram örorku þótt maður nái 18 ára aldri? Þegar grannt er skoðað eru þó góð rök fyrir þessu fyrirkomulagi og full ástæða til að taka aftur upp árlegt eftirlit með ástandi þeirra sem segjast búa við varanlega örorku.
Af framansögðu má ljóst vera að engin ástæða er til að ganga út frá því að fötlun sé varanlegt ástand. Mun frekar ætti að nota hvert tækifæri til að skikka öryrkja til að sanna ástand sitt. Annars gætu þeir kannski varið tíma sínum til þess að gera eitthvað sem leiðir hugann frá því ástandi, ég tala nú ekki um ef þeir gætu bara rétt fram debetkort í stað þess að reiða sig á aðstoð vina og ættingja. Slíkt má ekki henda.
Helgisagan um fæðingu Jesú er á þessa leið: Ágústus keisari vill taka manntal og Jósef…
Ég var beðin um stutt fréttarant fyrir Lífið á Fréttablaðinu í dag. Þetta hef ég…
Gefum okkur að "rétt mál" sé það sem málsamfélagið kemur sér saman um. Látum andartak…
Sumarið 2020 var þáverandi yfirlæknir Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja, Skúli Tómas Gunnlaugsson, sviptur starfsleyfi vegna margháttaðra afglapa…
Margur karlinn er svo heillaður af dindlinum á sér að hann finnur sig knúinn til…