Kröfurnar eru á hreinu

Við ungmennin viljum semsagt losna við Tryggva Jónsson og aðra fjárglæframenn, dæmda eða ódæmda, úr bönkunum.

-Við viljum ekki láta afskriftir skulda stjórnenda, þingmanna og annarra valdamanna viðgangast.

-Við viljum ekki borga skaðann vegna Icesave.

-Við viljum ekki vera neydd til að taka lán hjá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Við byrjuðum á því að fara í tölvudeildina og krefjast þess að fá gagnaeyðingarbúnað afhentan. Ekki urðu menn við þeirri kröfu en við fórum inn og stöðvuðum vinnu í dágóða stund.

Þar næst fórum við inn í aðalbankann og héldum uppi kröfum um að spillingarliðið viki og að almenningur yrði ekki látinn bera skaðann af klúðrinu og eiginhagsmunapotinu hjá Landsbankanum.

Að síðustu fórum við í útibúið á Laugavegi, þar sem Tryggvi Jónsson er með skrifstofu og hömruðum á sömu kröfu.

Þetta er ekkert mál. Venjulegt fólk getur, án þess að eyða óratíma í skipulagninu, farið inn í hvaða stofnun sem er, inn á hvaða skifstofu sem er og gert hvað sem því sýnist. Landsbankamenn eru heppnir, því hér voru á ferð friðsamir mótmælendur. Ekki svo mikið sem einn penni var eyðilagður. Ég yrði þó ekki hissa þótt síðar muni spretta upp hópar sem ganga lengra, miklu lengra. Ef sanngjarnar kröfur okkar, sömu kröfurnar og þúsundir manna hafa haldið uppi á hefðbundnum útifundum verða hundsaðar, þá er þess ekki langt að bíða.