Eitt vorkvöld sat ég hálf í Valaskjálf að vitum mínum anga engu líka lagði, svo ég aftur að mér dró…
Þér í örmum finn ég frið fýsn þótt vekir mína. Mér er ljúft að leika við leyndarstaði þína. Hárið rauða…
Víst ég er í vanda stödd viti firrt og láni Fyrir þinni flauelsrödd féll ég eins og kjáni. Ótal konur…
Enn mig getur girndin blekkt hún gengur frá mér bráðum mér var aldrei eiginlegt að ansa hugans ráðum því vanann…
Mér hefur ástin aldrei fært annað en sorg og kvíða þjáð mig og kvalið, svikið, sært og samt er ég…