Þú eik með styrka grein og stofninn breiða
sem stendur keik er næðingsvindar hvína
og laufgast sumarlangt við götu mína
að lokum mun þér tímans fúi eyða.
Þú græna strá er vætu úr sverði sýgur
og svalar daggartári grjóti hrjúfu,
fótum troðið fast á sömu þúfu
þú fölnar loks og dautt til jarðar hnígur.
Og þú sem forðast heiminn hætturíka
og hólpinn situr kyrr í eigin helsi,
þú þekkir hvorki fullnægju né frelsi
í flatneskju þín ævi endar líka.
Þér finnst það sjálfsagt furðulegt og galið
í falli sérhvers manns er líf hans falið.
Þessar afhendingar skrifaði ég handa Einari fyrsta árið sem við bjuggum saman. Að strákunum mínum…
Myndin er af vef Reykjavíkurborgar Þennan texta skrifaði ég við lag eftir Begga bróður minn.…
Þennan texta skrifaði ég við lag eftir Begga bróður minn. Sem hefur ekki verið gefið…
Þennan texta skrifaði ég við ekta seventies-lag eftir Begga bróður minn. Sem hefur ekki verið…
Þennan texta skifaði ég við lag eftir Begga bróður minn, eitt af þessum sem aldrei…