Sagnfræði kynþáttahatara

Annað meginmarkmið kynþáttahatara er að vernda evrópska menningu.

Vera kann að leikmaður eigi erfitt með að sjá þá vá sem steðjar að evrópskri menningu með auknum innflutningi skítaskinna en kynþáttahatarar hafa gert stórkostlegar uppgötvanir á sviði sagnfræði sem skýra þetta nánar.
Saga evrópskrar menningar til forna
Sagnfræðiséníið Mjölnir útskýrir sögu evrópskrar menningar:

„Í gamla daga var fólk sameinað með eitt sameiginlegt markmið í einu ríki, eingar mismunandi pólutískar stefnur, tískubylgju eða menningarhópar sem að aðsildi fólk. Það var einungis ein menning, eitt gildismat, eitt tungumál og sameiginlegir forfeður. Þettað er í mjög grófum dráttum um hvernin þettað var, auðvitað var samfélagið mun frumstæðra, lífskilirði verri og fólk skip í stéttir, en við vissum allavega hverjir við vorum, við höfðum tilfinningu fyrir fortíðinni og vitund um ábrygð fyrir komandi kynslóðir. “

Jahá? Þetta vissi ég ekki. Sú mannkynssaga sem mér var kennd er full af styrjöldum, landamæri stundum óljós og flytjast oft til, þjóðernishugmyndin sjálf óljós og öll helstu stórvirki á sviði vísinda og lista undir áhrifum frá öðrum menningarheimum.

Mér er alltaf dálítið létt þegar ranghugmyndir mínar hafa verið leiðréttar en þar sem ég veit lítið um hina raunverulegu sögu mannkynsins ennþá, verð ég að biðja Mjölni um að geta heimilda. Einnig yrði ég þakklát ef hann flýtti fyrir endurmenntun minni með því að segja mér hvaða tímabil hann er að tala um. Mig langar líka að vita hvaða tungumál það var sem allur hvíti kynstofninn talaði. Ennfremur langar mig að vita hvert þetta eina markmið sem einkenndi hvíta kynstofninn var og hvað fólst í þessu eina gildismati. Ég fer ekki fram á að Mjölnir fari djúpt í þetta því eins og hann bendir á þá er þetta flókið; eins og hann orðar það;

„Menning er ekki bara mismunandi siðir sem myndast hafa við landlegan aðskilnað hópa, það er siðferðiskennd og lífsviðhorf sem fólk þróar. Sérfræðingur þyrfti að skrifa heila bók til að nefna hugshunarhátt og tjáningu á lífinu, siði og siðferðistnorm sem einkennir bara Evrópskt gildismat, og túlkast þettað í myndlist, bókmentum og fleiri listrænum tjáningum aukþess því sem börnum er kennt, og hugsunarhætti í anda fólksins yfir höfuð.“

en þar sem enn hefur ekki komið fram sérfræðingur sem hefur skrifað bók um þetta efni (ég reikna með að við höfum lítið gagn af þeim villukenningum sem ég ólst upp við) er eiginlega siðferðisleg skylda hans að upplýsa okkur um það allra mikilvægasta í hugsunarhætti og siðferði sem gerir ólíkum kynþáttum útilokað að lifa saman.

Menning þróast í einangrun

Þvert á þá menningarsögu sem mér var kennd, hafa kynþáttahatarar komist að sláandi niðurstöðum; þróun menningar og dýrategunda á sér ekki stað við blöndun, heldur einangrun. Mjölnir kennir;

„Menning er eins og dýrategund, hún þróast sjálfkrafa eftir þeirri þekkingu og framförum sem að hópirnn aflar. Menning þróast nánast alldrei við það að blandast. Hún þróast við aðskilnað rétt eins og dýrategundir. Ísbirnir myndu ekki þróast á næsta skref við að blandast skógarbjörnum,“

Þetta finnst mér merkilegt. Nú dauðlangar mig að vita hvert er næsta skref í þróun hvítabjarna. Enn heitar brennur þó á mér spurningin um það hvaða samfélögum hefur hnignað við blöndun. Þá er nauðsynlegt að þeir fræðimenn sem halda því fram að uppgangur ýmissa stórvelda sögunnar svo sem Mesópótamíu, Rómaveldis, Persaveldis, Kína og Bandaríkjanna, hafi staðið í einhverju sambandi við margskonar menningarstrauma, verði látnir svara til saka fyrir þessa sögufölsun. Mjölnir útskýrir:

„Bandaríkin voru stofnuð út frá Evrópskum þjóðernishópum og var markmiðið setja vestur-evrópskan menningarlegann grunn yfir allt landið. Auðvitað voru svona sér menningarleg samfélög eins og litla-Ítalía, en yfir höfuð átti V-Evrópskt gildismat og menningarlegt yfirbragð að vera ríkjandi.

Síðan hafa alldrei risið stórveldi frá menningarblöndun Evrópska og ó-Evrópska menninga síðan siðmenning fluttist til Evrópu frá frjósama hálfmánanum.

Rómaveldi var til þegar Etrúar og aðrir Evrópskir miðjarahafs ættbálkar ákváðu að byggja veldi innblásið af grískri menningu. Þeir voru ekki undir neinum áhrifum frá ó-evrópskri mennngu og það var einungis ein menning ríkjandi í Rómaveldi. Massívur innflutningur og „menningarblöndun“ við tyrki og innrás barbara var eitt að þeim meginatriðum sem orsakaði fall þess.

Lestu þig til um mannkynsögu áður en þú rífur kjaft fáviti.“

Hér finnst mér Mjölnir sýna Þorkatli vini mínum (hann er að svara honum) dálitla ósanngirni. Mjölnir þarf að átta sig á því að almenningur hefur ekki haft aðgang að sömu þekkingu og hann. Okkar mannkynssaga er troðfull af falskenningum um að menningarafrek hafi sprottið af þekkingu sem menn sóttu til annarra menningarsamfélaga. Þorkell bendir á að arabar hafi byggt stærðfræði sína á grunni frá Grikkjum og að það talnakerfi sem þeir þróuðu hafi svo aftur verið tekið til brúks í Evrópu. Einhver misbrestur er þó á heimildum Þorkels því Mjölnir útskýrir að múslimir hafi ekki verið undir menningaráhrifum frá Grikkjum. Hann segir ennfremur:

„Fáfræði þín nær engu hámarki. Megin innblástur rómaveldis var frá grikkjum og restin af því sem þeir fengu „lánað“ var frá Evrópskum menningarheimum.

Og eins og ég sagði þá varðveittu múslimar einungis þekkingu sem grikkir höfðu aflað sér, satt er það þeir voru háþróaðri en Evrópa á miðöldum en annars fékk Evrópa alldrei menningarlegan innblástur frá múslimum.“

Nú væri fróðlegt að vita hverjir það voru sem þróuðu það talnakerfi sem við notum í dag, fyrst það voru ekki arabar. Eða flokkast talnakerfi kannski ekki sem menning?

Sá sem einungis hefur lokið almennu grunnskólanámi og aldrei kynnst sagnfræðiskýringum kynþáttahatara, á e.t.v. erfitt með að kyngja þeirri STAÐREYND að menning þróist í einangrun en sem betur fer getum við teygað af viskubrunni Mjölnis:

„Evrópubúar sem heild hafa voru nánast allgjörlega aðskildir frá áhrifum annara kynþátta í meira en 60.000 ár, og nýjar rannósknir benda til að mismunandi kynþættir hafa skilist að allt frá uppí 180.000 ár aftur í tímann(allavega svartir og ekki svartir). Í rúm 4000 ár hafa Evrópubúar átt í tíðum samskiptum við hvorn annan og þar sem þeir eru eitt fólk hafa þeir þróað mjög líka lífshætti og menningu, allavega í samanburði við það sem aðrir kynþættir hafa þróað. Menning þeirra hefur þróast með tímanum og hafði listsköpun, byggingarstílar og siðferðistkennd betrumbæst með tímanum, þó að gamlir siðir hafi oft varðveist.“

Þetta er svosem ágætt að vita en mér finnst vanta dálítið inn í þetta. Mér leikur t.d. forvitni á að vita hvaða menning það var sem þróaðist í þessari 60.000 ára einangrun frá öðrum kynþáttum. Hvaða listsköpun, byggingastíl og siðferðiskennd er átt við? Aukinheldur væri gagnlegt að fá upplýsingar um það hvaða rannsóknir sýna aðskilnað kynþátta í 180.000 ár.

Í næsta pistli verður fjallað um Íslandssögu Mjölnis hins fróða en það kemur á daginn að það er ekki aðeins mannkyssagan sem er fölsuð, nánast allar okkar hugmyndir um sögu íslenskrar menningar eru líka byggðar á sandi,