I knew Haukur from when he was just newly born until I lost contact with him after I moved to Norway (13 years ago). He was a beautiful soul. Passionate humanitarian, with a razor sharp mind and as fearless as a lion (much like his mother). The world is poorer without Haukur inn it. My heart goes out to his family and friends. No one should have to bury their children or friend at the age of 32.
Rest in peace dear Haukur and thank you for everything you did!
Haukurþú sem ert okkur týndur.Er rökrétt að tala um þig, hér á þessum stað, í…
Nú á laugardag, þann 6. mars, verða liðin 3 ár frá því að við fengum…
Haukur fór í tónlistarnám á fullorðinsaldri, lærði á þverflautu og spilaði með skólahljómsveit. Þetta myndband…
Einar Steinn Valgarðsson skrifar Dengbêjinn. Há, tregafull rödd. Hæg. Hljómþýð. Orð bindast orðum. Orðaflóð. Eða…