Og hér er smávegis covid-grín handa yfirvaldinu

Í morgun birti ég pistil um afskiptasemi yfirvalda af lífstíl landans og undarlegum tilmælum um að vera ekki að grínast með kórónuveiruna.

Ef allt væri með felldu hefði ég varið páskunum við Miðjarðarhafið. Ég vorkenni sjálfri mér ekkert að hafa misst af vorferðinni, heldur er ég þakklát fyrir að vera vestrænn dekurgrís og búa við þann lúxus að geta haldið mig heima, sjálfri mér og öðrum til verndar. En ég sé enga ástæðu til að leggjast í meinlætalifnað og hætta að grínast þótt heimurinn sé á heljarþröm. Heldur vil ég njóta þess sem hægt er að njóta í einangrun, þ.á.m. þess að elda góðan mat (ekki niðursoðnar fiskibollur og pakkamat), drekka kaffi og dálítið áfengi og skoða spaug og afþreyingarefni sem vekur bros eða hlátur.

Ég eyddi laugardagkvöldinu í að flissa yfir covid-spaugi og snúa nokkrum myndatextum á íslensku. Á meðan drakk ég einn, rammáfengan kaffikokteil og át eitt súkkulaðistykki, sneisafullt af stórhættulegri, mettaðri fitu og hræðilegum sykri. Auk þess fór ég seint að sofa og vaknaði þegar mér bara sýndist. Rétt er að taka fram að ég mæli ekki með slíku hóglífi fyrir alkóhólista, sykursjúka, þá sem eiga við verulegan svefnvanda að stríða eða þá sem eru of miklir hálfvitar til þess að sjá muninn á gríni og illgirni í garð sjúkra og syrgjenda.

Hér er afrakstur laugardagskvöldins – handa yfirvaldinu.

Og af því að nú eru páskar og það má líka gera grín að kristindómnum, þá verða þessar tvær að fá að fylgja með: