Ólafur Ragnar, veiðigjöld, valdaklíkur

Ég vona að ég hafi rangt fyrir mér, en ég óttast að Ólafur Ragnar muni skrifa undir lögin um lækkun veiðigjaldsins, sem þýðir margra milljarða gjöf til forríkra útgerðareigenda, á kostnað almennings í landinu.

Vafalaust mun Ólafur reyna að rökstyðja ákvörðun sína, þótt augljóst sé að hann brjóti gegn þeim grundvallarreglum sem hann hefur sjálfur notað til að útskýra fyrri synjannir.  Ég velkist hins vegar ekki í vafa um hver sé hin raunverulega ástæða þess að hann ansi ekki kalli almennings í þetta skiptið, verði sú raunin:

Í þau þrjú skipti sem Ólafur hefur synjað lögum staðfestingar hefur yfirgnæfandi meirihluti almennings verið andvígur þeim, alveg eins og gildir nú.  Í fyrri skiptin hafa átökin hins vegar líka verið á milli ólíkra voldugra valdaklíkna í landinu.  Því er ekki að heilsa núna; þótt þeir fjórflokkar sem nú eru í stjórnarandstöðu séu andvígir nýju lögunum hafa þeir lítið haft sig í frammi í þessu máli.

Það er augljós „gjá milli þings og þjóðar“ í veiðigjaldamálinu nú.  En, það eru engar valdaklíkur fyrir Ólaf til að spila á, og honum er skítsama um þennan almenning sem flestir héldu kannski að væri þjóðin í hans huga.