Sigmundur Davíð, elítan og almenningur

Í nýlegu viðtali DV við Sigmund Davíð Gunnlaugsson, formann Framsóknarflokksins, sagði hann meðal annars þetta, um auðæfi sín, sem munu nema ríflega hálfum milljarði króna, eða um það bil tvöhundruð ára nettólaunum meðalíslendingsins:

Sigmundur virðist hins vegar ekkert hafa velt fyrir sér hvort aðrir en hann, og hin ofurríka elíta sem hann tilheyrir, eigi að njóta þessara sjálfsögðu réttinda.  Enda verður ekki séð að hann hafi gert neinar tilraunir til að tryggja öllum borgurum landsins réttindi af þessu tagi, sem hafa lengi verið talin sjálfsögð lýðréttindi í þess konar þjóðfélagi sem Sigmundur þykist væntanlega vilja hafa á Íslandi.

En, þetta eru reyndar lítil tíðindi.  Réttindi almennings hafa aldrei verið „veitt“ af þeirri elítu sem drottnar yfir stjórnmálum og efnahagslífi landsins.  Almenningur hefur alltaf þurft að berjast sjálfur fyrir þessum réttindum, og alltaf þurft að verjast sífelldum árásum á þau.

Fólk af sauðahúsi Sigmundar er ekki líklegt til að taka þátt í þeirri baráttu.  Fyrir almenning á Íslandi væri best ef Sigmundur vildi vera svo tillitssamur að láta sig hverfa af sjónarsviði stjórnmálanna.  Hvort hann eyðir svo tímanum í að ausa yfir sig aurum sínum, eða heldur fjálgar ræður yfir sjálfum sér, ætti helst að vera hans mál, en ekki okkar.