Það er ekki aðeins hugmyndafræðin sjálf sem er galin heldur sýna femínistahreyfingar og áhrifaríkir einstaklingar í þeirra röðum oft ofstopafull viðbrögð af litlu tilefni. Hér eru nokkur dæmi.
Kenningin er á þá leið að karlar sem hópur hagnist á undirskipun kvenna sem hóps og sýni og staðfesti vald sitt á ótrúlega lúmskan hátt, m.a. með því að sitja með útglennt klof.
Þið náið þessu er það ekki? Þegar kona færir fæturna í sundur þá er hún í „kynferðislega bjóðandi stellingu“ væntanlega af því að hið illa feðraveldi hefur hlutgert hana og ætlar sér að riðlast á henni, í þeim tilgangi að kúga hana og sýna vald sitt. Þegar karl situr í sömu stellingu er hann ekki hlutgerður heldur á einhverskonar samkarllegu páerflippi.
Til þess að sýna fram á þennan ótrúlega og almenna valdhroka karla, taka stóru systurnar svo myndir beint ofan í kjöltu karla sem gera sig seka um slíkan dólgshátt og birta á netinu. My Vingren heitir sú sem stendur fyrir þessari bráðnauðsynlegu herferð. Ég velti því svona fyrir mér hvað myndi gerast ef maskúlínistar tækju myndir af konum frá sömu sjónarhornum í pólitískum tilgangi.
Uppfært 10/06/2017:
Sú hegðun að sitja gleiður í almenningsfarartækjum hefur verið kölluð manspreading á ensku en það eru víst fleiri en Svíar sem hafa áttað sig á þessu stóra og mikla vandamáli. Fram er komin bráðskemmtileg, íslensk þýðing á orðinu; hrútvíkkun. Það mun vera María Hrönn Gunnarsdóttir sem á heiðurinn af þeirri þýðingu.