Yfirnáttúruleg vera hugsar ekki

Þessi færsla er hluti af pistlaröð.

Í fyrri pistlum talaði ég um hugmyndirnar um hið yfirskilvitlega og hugmyndina um Guð  sem er í senn almáttugur, alvitur og algóður. Andlegur, hugsandi og persónulegur Guð er einnig þversögn því hugsun og tilfinningar eru náttúrulegs eðlis.

Vera sem ekki er efnisleg getur ekki hugsað

Engin hugsun á sér stað án heilastarfsemi. Ef Guð er ekki efnislegur þá getur hann ekki hugsað, skipulagt og myndað sér skoðanir.

Tilfinningar eru einnig bundnar náttúrulögmálum og reynslu mannsins. Við reiðumst vegna þess að einhver brýtur gegn réttlætiskennd okkar eða vegna þess að okkur líður líkamlega illa.

Vanlíðan orsakar líkamleg viðbrögð, svosem aukið adrenalínflæði. Ef okkur er gefið adrenalín bregst líkaminn við eins og við værum mjög áköf eða reið og þá búum við okkur til skýringar, reiðumst t.d. af fáránlegu tilefni. Ef lyfjagjöf er notuð til að koma í veg fyrir þau líkamlegu viðbrögð sem framkalla reiði, þá verðum við ekki reið, þótt við séum órétti beitt. Tilfinningar eru þannig bundnar líkamanum og því ættu líkamslausar verur að vera tilfinningalausar. Það sama á við um hugsun, vilja og áætlun.

Guðdómurinn skýrir ekki siðferðisvitund og menningarþróun

Trúað fólk álítur oftast að hugmyndir okkar um rétt og rangt, gott og illt komi frá Guði. Hann leggi línurnar og sendi okkur fulltrúa sinn til að upplýsa okkur um þau gildi sem við eigum að lifa eftir. Staðreyndin er hins vegar sú að hugmyndir um rétt og rangt eru bundnar því samfélagi sem við lifum í. Menn koma sér saman um lög og reglur vegna þess að lífið er auðveldara án árekstra. Jafnvel trúlausustu samfélög byggja á siðferðilegum gildum.

Siðferðishugmyndir mannsins eru óháðar trúarbrögðum. Þannig áttuðu Bretar og Bandaríkjamenn sig á siðferðilegu gildi þess að leggja niður þrælahald, enda þótt kristindómurinn geri ráð fyrir þrælahaldi. Í dag berjumst við fyrir mannréttindum samkynhneigðra enda þótt engin trúarbrögð mæli með því.

Vísindaleg þekking og ótrúlegar hugmyndir

Trúmenn benda á að það er ekki ýkja langt síðan menn höfnuðu þeirri hugmynd að þung stálflykki gætu svifið um háloftin, einmitt á forsendum eðlisfræðinnar; þetta átti einfaldlega að vera röklega ómögulegt.

Rétt er það og sennilega hefði ég sjálf fyllt flokk þeirra sem töldu smíði flugvélar útilokaða. Mönnum tókst hins vegar að smíða flugvélar og útskýra hvernig þær verka. Útskýringin er fullkomlega náttúruleg þótt hún sé flókin. Sjálfsagt voru til draumóramenn sem töldu sig geta flogið bara af því að það var svo kúl hugmynd en þeir sem náðu árangri höfðu ekki bara trú líka heldur þekkingu sem hægt er að útskýra.

Guðshugmyndin byggir ekki á þekkingu

Guðshugmyndin byggir ekki á þekkingu sem hægt er að deila með öðrum. Hún byggir eingöngu á trú. Hugsanlega tekst mönnum einhverntíma að sýna fram á að til sé ferhyrndur þríhyrningur eða að Guð og andleg lögmál séu til en á meðan engar vísbendingar eru um það finnst trúleysingjanum út í hött að reikna með því.