Mjásupjása mjúkum þófum aftur, smogin undir augnlokin og sveiflar rófu ó Guð, þinn náðarkraftur veri vörn heilakvörn. Undarlegt hve árans…

Himingeimstunglkringlukastarinn varpaði hnattljósi úr augntóttum festingar niður á bitfreðna jörð. Féll það sem birta á blásvellað Lagarfljót auga míns, vetur…

Ást, þjást, brást, „afsakið mig meðan ég æli“ Hvort það var hnífstunga í bakið eða blaut tuska í andlitið bíttar…

Þetta er hugsað sem tölvuljóð. Þegar lesandinn sér ljóðið fyrst eru engin bandstrik í því. Þegar aðgerð er valin, skiptir…

Af því að augu þín minna í einlægni, hvorki á súkkulaðikex né lokið á Neskaffikrukkunni, þótt hvorttveggja sé mér hjartfólgið.…