Auk þess er ekki víst að ég komist endalaust upp með að taka þetta utan skóla og ég vil ekki vera langtímum án Einars.
Ég fæ niðurgreiðslu á skólagjöldum í Strathcylde, þar sem ég er búsett þar. Á þar með ekki rétt á skólastyrk fyrir útlendinga en niðurgreiðslan kemur í sama stað niður svo það skiptir ekki máli. Það sem ég þarf að greiða er samt sem áður tæp milljón og til þess að eiga rétt á láni frá LÍN þarf maður að hafa átt lögheimili á Íslandi síðustu 5 árin.
Milljónkall er hellings peningur og ég veit svosem ekkert hvort kennsluhættir og námsmat er eitthvað skárra í Skotlandi en í andapollinum við Sæmundargötuna. Finnst líka fráhrindandi að kennslan fer að hluta fram á kvöldin og er hóflega bjartsýn á að þessari milljón yrði vel varið. En Einar segir útilokað að þetta geti verið verra en Lagadeild HÍ. Hann segist aldrei hafa séð jafn vond próf og hann hefur nú þokkalega reynslu í þeim efnum. Hann blæs á efasemdir mínar um að ég ráði við þetta. Ég vildi að ég hefði jafn mikið álit á mér og hann hefur. Rökfasta Eva segir mér að auðvitað ráði ég alveg við þetta. Ég hef lokið mastersnámi frá breskum háskóla áður. En Úrtölu Eva er aldrei langt undan og Skrattinn í sauðarleggnum sprelllifandi. Ég hef enga reynslu af laganámi í breskum skóla og kannski var enskudeildin í Leeds bara djók.
Þriðji möguleikinn er sá að hætta þessu bara. ég er þó alltaf með þetta BA próf og hlýt að geta fengið þolanlega vinnu út á það. En mig langar í málflutning. Held að ég gæti alveg orðið góður lögmaður.
Ég ætla að ákveða þetta á mánudaginn. Í versta falli kasta ég krónu.