Á vorköldum morgni ruddi vænting þín glufu í malbikið og breiddi krónu mót nýþvegnum hjólkoppi. Halda áfram að lesa →

Kannski var sumarið andvaka. Friðsemdin græn bylti sér veturlangt undir kvíðboga mínum og blæfrjóir vorlaukar sáðu væntingum í erfiði mitt.…

Þér hef ég sungið atkvæði fremur en ákvæði, margvísur umfram fávísur og niður valkvæðanna lék undir þá sjaldan að háttvísur…

Þegar rokkarnir voru þagnaðir spann ég söguþráð á hljóðsnældu og fléttaði þætti í símalínu. Þegar rauðir þræðir röknuðu úr vef…

Ekki sakna ég þagnarinnar sem skriðin úr hugskoti nágrannans hvískraði ógnarþulur við óvarinn glugga bernsku minnar. Næturlangt. En spurði einskis.…

Sjaldan hafa þeir bræður Gáski og Háski vikið frá mér spannarlengd á hlaupum mínum niður stigann. Skottast ýmist á eftir…

Löngum hafa nöfn mín hrakist fyrir vindum og hvítur stormurinn felur í sér fyrirheit um frekari sviptingar. Án sektar án…

Er klæðist mánagyðjan möttli skýja og myrkrið drýpur hljótt af birkigreinum og skuggaverur skjótast undan steinum skæruárar óttans dyra knýja.…

Kannski veistu aldrei hvar þú stendur né hver ég er. Engill er ég ekki af himnum sendur en er þó…

Stóriðjulauslátir, gandreiðarstígvélabrögðóttir fyrirtækisfærissinnar gengu í hring út frá innkomu utan um afkomu. Veraldarauðkífið leit upp og lyfti hægindastólpípuhattinum; „frúin er…