Ingó er náttúrulega bara snillingur. Hann er búinn að taka helling af virkilega flottum myndum en ekki nóg með það heldur nær hann einhvernveginn fram svipbrigðum sem ég vissi ekki að ég ætti til. Við erum líka algerlega á sömu bylgjulengd hvað varðar vinnslu á myndunum. Fínt að nota myndvinnslu til að mýkja, skerpa eða ná öðrum áhrifum en það er engin ástæða til þess í svona bók að fremja fegrunaraðgerðir með photoshop. Þetta er blygðunarlaus bók sem stundum kallar beinlínis á hrukkur og annan dónaskap.

Lentum seinni partinn í gær og fórum í kaffi til pabba og Rögnu. Ég átti ekki von á því að Ingó yrði fyr og flamme strax sama kvöld en hann vildi ólmur ráðast í myndatöku.

Þessi mynd er unnin í myndvinnsluforriti en flestar myndanna verða mjög lítið unnar. Hér þjónar myndvinnslan tilgangi og ég er þrælánægð með útkomuna.

Hér er ein óunnin úr sömu töku. Mér finnst hún falleg líka.

Ég er búin að liggja yfir teikningum af Birtu frá áramótum og held að ég ætli að hafa hana nokkurnveginn svona. Þótt þetta sé einföld fígúra eru myndirnar mun tímafrekari í vinnslu en þær líta út fyrir að vera.

Fátt er ógeðfelldara en blygðunarleysi þess sem leyfir lærapokum og hrukkum að njóta sín.

Þetta verður klúrasta bók allra tíma.