Vönduð þýðing á vinsælli bók tilbúin

Birt þann af

Síðasta vetur dundaði ég við það, sjálfri mér til yndisauka að þýða bandaríska skáldsögu. Þetta er saga tveggja kvenna sem eiga það sameiginlegt að vera ekki ástfangnar af mönnunum sínum. Þær leggja ástríðu sína í matargerð og öðlast með því dýpri skilning á eðli hjónabandsins. Halda áfram að lesa →

Best er að deila með því að afrita slóðina

Galdur vikunnar

Birt þann af

Ef ég fengi vinnu við að ydda tréliti, yrði ég rekin samdægurs. Ég brýt blýin á meðan ég ydda. Ég get heldur ekki orðið leigubílstjóri nema þá að sérhæfa mig í óvissuferðum og ég treysti fáum verr en sjálfri mér til að fara með völd. Nánast hvað sem er annað kemur til greina. Halda áfram að lesa →

Best er að deila með því að afrita slóðina

Gall

Birt þann af

Ég kastaði sauðarleggnum af alelfi í kirsuberjatréð, fór svo inn og prófaði að hvolfa vélinni. Það virkaði ekki en ég sá út um gluggann að leggurinn bærði á sér. Stuttu síðar reis hann upp og stakkst á endum inn um eldhússdyrnar. Halda áfram að lesa →

Best er að deila með því að afrita slóðina

Ekkert nýtt

Birt þann af

Eva: Ég held svei mér þá að ég sé að skipta um skoðun á þjóðaratkvæðagreiðslum. Kannski bara best að finna einhvern huggulegan einvald.
Hulla: Hvað nú?
Eva: 26% Íslendinga treysta íslenska hernum! 26%!
Hulla: Jæja já? Og er það eitthvað nýtt að fólk treysti fyrirbæri sem er ekki til?

Mér skilst að spurningin eigi við um heri almennt. Hvurslags fávitagangur er þetta eiginlega? Er t.d. reiknað með því að ef Svisslendingur treysti sínum her, treysti líka herjum Bandaríkjamanna og Japana?

Best er að deila með því að afrita slóðina

Hvenær elskar maður mann?

Birt þann af

Ég vaknaði í björtu. Hélt að væri komið langt fram á dag en klukkan var bara 7. Það birtir svona miklu fyrr í Aabenraa en i Ørsta.

Já, ég er semsagt komin heim. Allavega í bili. Festi ekki yndi í Noregi sem er þó vafalaust besta land í heimi ef maður á annaðborð flytur þangað af einberum áhuga. Halda áfram að lesa →

Best er að deila með því að afrita slóðina

Þetta er bara svona

Birt þann af

Þegar maður flytur á milli landa verða ótrúlegustu smáatriði að vandamálum. Þetta er lítið mál þegar maður á fjölskyldu í nýja landinu sem er búin að komast að öllu sem skiptir máli en töluvert flóknara þegar maður stendur einn. Að sumu leyti er maður bara eins og krakki. Veit ekki hvert á að snúa sér til að leysa einhver smámál. Veit ekki hvað er eðlilegt og líður oftar en ekki frekar heimskulega. Halda áfram að lesa →

Best er að deila með því að afrita slóðina