Furumflumm

-Veistu hvernig er hægt að nota gemsa sem njósnatæki án þess að nokkur verði var við það? spurði unglingurinn sem langar að verða krimmi þegar hann er orðinn stór.
-Já, ég veit það en ég er algerlega á móti persónunjósnum svo ég myndi ekki gera það þótt það væri minna vesen en það er, svaraði Drengurinn sem fyllir æðar mínar af endorfíni.
-Ekki ég heldur, ég er ekkert að pæla í að nota hann, þetta er bara fræðilegur áhugi, laug hinn.

Eftir svolítið þref lét Endorfínstrákurinn minn uppskriftina af hendi. Fyrir mér hljómaði hún einhvernveginn á þessa leið:

-Þú spliffar donkið með gengjunni og tvígengjar spliffið með donkinu. Það er nákvæmnisverk, dálítið erfitt og tímafrekt en þegar það er búið er heldur ekkert eftir nema að furumflumma grukkið.
-Kúl! En hurru, hvernig fer ég eiginlega að því að furumflumma grukkið?
-Fyrst ferðu í háskóla, í rosalega mörg ár og gerir ekkert nema læra. Ef þú stendur þig vel kanntu að furumflumma þegar þú útskrifast og þá áttu bara eftir að taka nokkur ár í að æfa þig. Og þá er gemsinn þinn orðinn frekar hættulegt tæki. Ef þú ert siðlaus.
-Fjandinn sjálfur, er þetta svona mikið mál?
-Já en það skiptir engu máli fyrir svona góða gaura eins og okkur. Ef maður ætlar ekkert að nýta sér þetta í vafasömum tilgangi þá dugar þessi þekking alveg. Ekki satt?

Unglingurinn sem langar að vera krimmi varð á svipinn eins og hann hefði orðið fyrir vonbrigðum.

Best er að deila með því að afrita slóðina