Mikið rosalega er kornmælir alþjóðasamfélagsins stór. Ekki hækkaði yfirborð hans verulega við innrásina í Afghanistan og Líbanon dugir greinilega ekki til að fylla hann heldur. Hvaða þjóð verður næst bútuð niður í heilögu stríði gegn hryðjuverkum?

Hvað þarf eiginlega til að þjóðir heimsins hætti að taka ofbeldis- og kúgunarstefnu Bandaríkjastjórnar gagnvart Miðausturlöndum þegjandi? Hvenær ætlar ríkisstjórn Íslands að hafa samband við Drottinn hersveitanna og lýsa yfir andúð á stuðningi stjórnar hans við framgöngu hinnar útvöldu þjóðar? Eða andúð á utanríkisstefnu herraþjóðarinnar almennt?

Það er kannski ekki þorandi. Við höfum ekki hervald fremur en Líbanir. Það virðist langsótt í augnablikinu en hefur nokkrum dottið í hug að það gæti komið að því að hinir himnesku herskarar telji sér stafa ógn af okkur? Þegar allt kemur til alls er kristindómurinn á hröðu undanhaldi og Íslendingar upp til hópa misfrjálslyndir kratar. Ætlum við endalaust að horfa upp á gengdarlaust ofbeldi, brosa og segja já, í trausti þess að Drottinn hersveitanna sé nógu vitlaus til að trúa því að við séum sannkristnir íhaldsmenn og þar með ólíkleg til að fremja hryðjuverk á sjálfsmynd alræðisstjórnarinnar?

Væri virkilega svo erfitt fyrir Geira að taka upp símtólið og segja “No Mr. President, we do not approve of this.” Hvað ætli það myndi kosta okkur í alvöru?