Þessa stafrófsþulu kenndi amma Sigga mér þegar ég var lítil og væntanlega hafa systkinin í Steinholti kunnað hana. Ég hafði gleymt tveimur hendingum úr henni en með hjálp fésbókar tókst að rifja þær upp.
A á hann Ari og aflinn sem hann fær,
B á hann Bjarni og báturinn sem hann rær.
D á hann Dabbi sem dregur bát á land,
E á hún Ella sem situr niður við sand.
F á hann fiskur sem fólkið ber í hlað,
G á hann Glói sem geltir þeim að.
H á hann hnífur sem haus af fiskum sker,
I á hún Imba sem ílátið ber.
J á hann Jónas sem éta vildi fisk,
K á hún Kata sem kom og sótti disk.
L á hún lifur sem látin var í haus,
M á hún mamma sem matreiða kaus.
N á hann Nói sem náði roðinu af,
O á hún Oddný sem eldiviðinn gaf.
P á hann pottur sem yfir eldi stóð,
R á hún Rúna sem reri og blés í glóð.
S á hún suða sem sýður vora reið,
T á hún tík sem með tilhlökkun beið.
U á hún Una sem færði upp fiskstykkin,
V á hún Vala sem vappaði með þau inn.
Ý á hún ýsa, nú etum við með lyst,
Þ á hann þorskur-með þökk eru hjónin kysst.
Æ á hann Ægir sem elur fiskasveit,
Ö á hann öngull sem ýsa og þorskur beit.
C-Q-X-Ð-Z þau flýðu og földu sig.
Þau eru líka ennþá of erfið fyrir mig.
Ég er reyndar nokkuð viss um að í ömmu útgáfu var það Daði sem dregur fisk á land en hvor útgáfan er eldri er erfitt að segja til um. Mig minnir líka að amma hafi haft það F á hann Fúsi sem fiska ber í hlað, en þá hlýtur Glói að hafa gelt að fiskunum og kannski líklegra að hann hafi gelt að fólkinu.