Frá Reykholti héldum við að Hraunfossum og Barnafossi. Pabbi hafði auðvitað komið þangað áður en hvaða máli skiptir það í góðu veðri?

Hraunfossar 

Við systur þekkjum ekki mörg örnefni en búum bara til ný eftir þörfum. Hér sitjum við undir Systrahlíð og syngjum „Við erum tvær úr Tungunum“.

Og hér stendur pabbi á Pabbakletti, sem svo er nefndur eftir að hann kleif þetta bjarg.

BarnafossÁ þessari mynd sést glögglega hvers vegna áin heitir Hvítá. Þarna má sjá mjóa, náttúrulega steinbrú. Sagan segir að annar steinbogi af náttúrunnar hendi hafi áður fyrr verið ofar og þjónað sem brú yfir Hvítá. Á jólum, einhvertíma á fyrri öldum, hélt heimilisfólk í Hraunsási til kirkju á Gilsbakka í Hvítársíðu, sem er bær hinum megin við fossinn. Tveir litlilr drengir voru skildir eftir á Hraunsási. Þeim leiddist og veittu heimilisfólkinu eftirför. Er þeir komu á steinbogann litu þeir niður, misstu jafnvægið og féllu í ána. Eftir það lét húsfreyjan að Hraunsási höggva bogann niður.

DeildartunguhverDeildartunguhver er vatnsmesti hver í heimi. Hér undir hlýtur eldhús Kölska sjálfs að vera staðsett.

Það skemmir stemninguma töluvert hvað yfirvaldið er ákveðið í að vara fólk við mjög svo augljósri hættu.

Maður heyrir hvæsið í púkunum ef maður leggur við hlustir

Ótrúlegt að nokkur gróður skuli þrífast á svona stað

Hér er myndband

Kleppjárnsreykir
Deildartunguhver er í næsta nágrenni við Kleppjárnsreyki þar sem fyrsta lögreglukonan á landinu, Jóhanna Knudsen, lét vista stúlkur sem höfðu unnið sér það eitt til saka að umgangast hermenn. Þær voru sviptar sjálfræði sínu, sumar þeirra voru undir lögaldri og voru þá teknar frá foreldrum sínum. Þetta „úrræði“ var hugsað sem þesstíma afmellunarmeðferð og fól í sér margháttuð mannréttindabrot sem yfirvöld stóðu fyrir og létu viðgangast.

Og auðvitað urðum við að hlusta á þetta lag:

Það mest fyrir augun í bæ þessum ber
að bærinn er fullur af útlendum her.
Þeir spásséra og staldra um stræti og torg
og stúlkurnar dufla við þá inn á Borg.
Og spyrji ég stúlku Hví sé hún svo sæl?
Þá svarar hún manni um hæl:

Það er draumur að vera með dáta
og dansa fram á nótt.
Og finna hve ljúft þeir láta,
þá líður stundin fljótt.
Og lífið það verður svo létt.
Þegar leiðumst við dálítið þétt.
Það er draumur að vera með dáta
og dansa fram á nótt.

Í Kvennó er yndislegt ungmeyjarskart.
Og ótalmörg hjörtu sem fengu þar start.
En nú er þeim bannað að notast við það,
sem náttúran gaf þeim og kom þeim af stað.
Þótt þær megi hermenn ei heyra né sjá,
samt hvíslar hún Ingibjörg H:

Það er draumur að vera með dáta
og dansa fram á nótt.
Og finna hve ljúft þeir láta,
þá líður stundin fljótt.
Og þá verður hugurinn hlýr.
Þegar hvísla þeir; „darling oh dear.“
Það er draumur að vera með dáta
og dansa fram á nótt.

Á æskulýðsfundi var æsingin nóg.
Nú átti að sýna hvað í þjóðinni bjó.
Þeir héldu þar ræður um ættjarðarást.
Og bannfærðu þær sem með Bretunum sjást.
Já áhuginn hann var hjá strákunum stór,
en stelpurnar rauluðu í kór:

Það er draumur að vera með dáta
og dansa fram á nótt.
Og finna hve ljúft þeir láta,
þá líður stundin fljótt.
Að kela og kyssast alein.
Og hvísla svo; „do it again“.
Það er draumur að vera með dáta
og dansa fram á nótt.