Halldór Jónsson, hefur ítrekað varað við þeim stórkostlegu hættum sem fylgja innflytjendum og þá ekki síst hælisleitendum. Í þessum pistli bendir hann réttilega á hættuna sem steðjar nú að flugfarþegum sem fá sæti við hlið svertingja.

Oft var Íslendingum þörf á glöggskyggni Halldórs en líklega aldrei sem nú. Nú geysar ebola faraldur meðal svertingja í Afríku og ætla má að þeim takist að bera vírusinn í fólk, en það er aðeins ein af skelfilegum afleiðingum Schengen samningsins.

Nú hafa lesendur Halldórs bent á að einkenni ebola séu svo svæsin að ólíklegt verði að teljast að smitað fólk leggi unnvörpum í langferð. Það sem þeim yfirsést er hinsvegar að eftir aðeins sex mánuði á Íslandi, komast flóttamenn inn í íslenska heilbrigðiskerfið (að því gefnu að þeir fái dvalarleyfi sem reyndar getur tekið nokkra mánuði eða ár.) Hér eiga þeir því von á framúrskarandi þjónustu, til dæmis komu á bráðamóttöku og blóðrannsókn fyrir aðeins fjögurra mánaða laun nígerísks verkamanns. Ætla má að afrískir ebola sjúklingar muni nýta sér þessa brötalöm í kerfinu til hins ýtrasta, og drífa sig til Íslands eða í það minnsta einhverra annarra landa sem Íslendingar eiga erindi til.

Þar sem forpokaðar mannréttindastofnanir munu seint fást til að banna svertingja í flugvélum verða farþegar að grípa til sinna eigin sóttvarna. Því skalt þú, lesandi góður, tileinka þér eftirfarandi varúðarreglur:

• Taktu ávallt með þér gjallarhorn í langferðir því ef þú ert staddur á flugvelli og sérð svertingja, athugðu þá að þér ber siðferðisleg skylda til að vara aðra við sjúkdómnum. Þar sem ætla má að margir séu staddir á flugvellinum er best að gera það með því að benda á smitberann og hrópa hátt og snjallt „EBOLA! EBOLA!“ Athugaðu að kalla hvorki „SVERTINGI!“ né „MANNÆTA!“ því það væri hægt að túlka sem rasisma.
• Ef þú ert kominn inn í flugvélina áður en þú sérð ebola-hýsilinn, harðneitaðu þá að setjast við hliðina á honum. Ebola-veiran smitast með blóði og öðrum líkamsvessum og það er aldrei að vita hvenær blóðþyrstur svertinginn gæti tekið upp á því að höggva villimannstönnum sínum í hvítt hold þitt eða slefa á matinn þinn.
• Nú getur komið upp sú staða að engin önnur sæti séu laus og sennilega munu flugþjónar neita að vísa svertingjanum úr vélinni. Í því tilfelli kann það að virðast góð lausn að yfirgefa flugvélina. Gallinn er sá að þar með gætir þú fest á hættusvæði, sem endalaus straumur ebola smitaðra svertingja ferðast um. Því skaltu alltaf hafa sóttvarnagrímu tiltæka. Góð hugmynd er að setja grímuna á sig áður en gengið er inn í flugstöðvarbygginguna.
• Jafnframt skaltu hafa í fórum þínum róðukross, því ef upp kemur neyðartilvik og þú verður þvingaður til að sitja við hlið svertingja mun hann koma að góðum notum. Ef óvætturinn ætlar að bíta þig skaltu halda róðukrossinum í augnhæð og heita á Drottinn hersveitanna, fyrir Jesú blessaða blóð, að vernda þig. Mun þá svertinginn verða sem lamaður og líkur þínar á að komast ebolalaus frá þessari svaðilför stóraukast.